វិជ្ជរ៉ា និងសុផុនគឺជាសង្សារនឹងគ្នា ពួកគេស្រលាញ់គ្នាជាង៣ឆ្នាំមកហើយ ប៉ុន្តែពួកគេមិនដែលធ្វើអ្វីអោយហួសព្រំដែនកំណត់នៃប្រពៃណីឡើយ ។ វិជ្ជរ៉ានាងជាស្រីដែលមានរូបឆោមលោមពណ៌ល្អស្រស់ឆើតឆាយ រាងតូចច្រឡឹងមុខមានមន្តស្នេហ៍ រីឯសុផុនវិញគេមានរូបរាងរឹងមាំ មាឌធំសាច់ដុំកង់ៗព្រោះជាកូនកសិករធ្វើការងារដោយកំលាំង ។
ថ្ងៃមួយវិជ្ជរ៉ានាងនៅផ្ទះតែម្នាក់ឯង
ព្រោះតែឪពុកម្ដាយរបស់នាងជាប់រវល់ទៅជួយរៀបចំផ្ទះបងប្អូនជីដូនមួយដែលទើបតែសង់ហើយថ្មីនៅភ្នំពេញ
។ វិជ្ជរ៉ាក៏បានទូរសព្ទទៅរកសុផុន...
«អាឡូ បងផុនទំនេរអត់? »
«មានការអី សំណព្វចិត្តបង? »
«នៅផ្ទះតែម្នាក់ឯង អូនអផ្សុកណាស់ ចង់ហៅបងមកកំដរបានអត់?»
«បានតើអូន ចាំម៉ាភ្លែតបងទៅដល់លូវហើយ»
មួយសន្ទុះសុផុនក៏មកដល់ វិជ្ជរ៉ាក៏បានចេញទៅបើកទ្វារផ្ទះ
រួចក៏បណ្ដើរគ្នាចូលទៅក្នុងផ្ទះជជែកគ្នាផង មើលទូរទស្សន៍ផងគ្រាន់ជាការកំសាន្ត ។
ពិតជាចៃដន្យល្អមែនសូម្បីតែទូរទស្សន៍ក៏វាយល់ពីអារម្មណ៍ស្រីប្រុសដែលនៅតែពីរនាក់តទល់ដែរ
ឈុតឆាកក្នុងភាពយន្ត តួអង្គប្រុសស្រីកំពុងតែដល់វគ្គក្ដៅសាច់យ៉ាងរោលរាល
គឺតួប្រុសបានថើបជញ្ជក់មាត់តួស្រីផ្ដេកផ្ដួលទៅលើគ្រែពូក
ដៃរាវច្របាច់គ្រប់កន្លុកកន្លៀត.... ធ្វើអោយសុផុន និងវិជ្ជរ៉ា
ឈប់និយាយនៅស្ងៀមទ្រឹងដូចដុំថ្ម
ប៉ុន្តែក្រសែភ្នែកនៅតែសម្លឹងឈុតឆាកក្នុងទូរទស្សន៍មិនដាក់ភ្នែក ។ ដោយទ្រាំមិនបាន
វិជ្ជរ៉ាក៏បានងាកមុខចេញបំរុងយកកែវទឹកមកញ៉ាំ
ស្រាប់តែនាងប្រទះឃើញលិង្គរបស់សុផុនកំពុងតែទុលខោ ធ្វើអោយនាងភ្ញាក់ផ្អើលបើកភ្នែកធំៗ
(ធំហើយវែងទៀតបងផុន) នាងគិតក្នុងចិត្ត ។ វិជ្ជរ៉ាសម្លឹងមិនដាក់ភ្នែក
រីឯសុផុនវិញកំពុងតែជក់អារម្មណ៍នឹងឈុតឆាកក្នុងទូរទស្សន៍
ងាកមកភ្ញាក់នឹងវិជ្ជរ៉ាដែលកំពុងសម្លឹងមើលប្រដាប់របស់ខ្លួនដែលកំពុងឡើងរឹងដល់កំរិត....(ភ្លេចស្លៀកលីអូមកទៀតអញ់)
គេគិតក្នុងចិត្តទាំងអៀនខ្មាស់ រួចយកដៃទៅខ្ទប់កន្លែងសំងាត់របស់ខ្លួន ។
ពេលនេះតណ្ហារបស់អ្នកទាំងពីរបានឆាបឆេះដល់កំរិតទៅហើយ ។ ដោយឃើញឱកាសល្អហុចអោយ
សុផុនបានក្រោកឡើង ស្រាតខោទំលាក់ឆ្វោក
បង្ហាញចេញអាវុធពិសេសដ៏ធំវែងរបស់ខ្លួននៅនឹងមុខវិជ្ជរ៉ាតែម្ដង...
«អូនឯងសម្លឹងវាចឹង ចង់ញ៉ាំវាមែន?»
វិជ្ជរ៉ាក៏ចង់សាក់ខ្លាំងណាស់ដែរ
ព្រោះធ្លាបតែឮមិត្តភក្ដិនិយាយប្រាប់មិនដែលបានប៉ះម្ដងណាសោះ ។
ដោយឃើញវិជ្ជរ៉ានៅស្ងៀមទ្រឹងដូច្នេះ សុផុនក៏និយាយបន្ត...
«ម៉េចអូននៅស្ងៀមចឹង? បើចង់ប៉ះ ប៉ះបានតាមចិត្ត បងជារបស់អូនហើយតើ »
ទប់អារម្មណ៍ខ្លួនឯងលែងបានហើយ វិជ្ជរ៉ាក៏បានចូលទៅលុតជង្គង់ពីមុខសុផុន
រួចប្រើអណ្ដាតលិទ្ធថ្នមៗលើក្បាលអាវុធទិព្វរបស់សុផុន
គ្រលៀសក្រឡឹងជុំវិញក្បាលត្រម៉ែងឆ្វាច់ៗ ធ្វើអោយសុផុនឈរលែងនឹង
ទប់សម្លេងក៏មិនជាប់...
«ស៊ឹត....អាស ស្រួលណាស់អូន...ស៊ឹត....»
វិជ្ជរ៉ាឮសង្សាររបស់នាងថ្ងូរស្រួលខ្លាំងបែបនេះ
ធ្វើអោយនាងកាន់តែបានចិត្តក្រលៀសលិទ្ធលើក្បាលមួយសន្ទុះ
នាងចាប់សាច់ក្រកសាច់ដាក់បញ្ចូលទៅក្នុងមាត់ពេញមួយទំហ៊ឹងតែម្ដង
ធ្វើអោយមាត់របស់នាងឡើងប៉ោងស្ទុល
រួចនាងចាប់ផ្ដើមរូតចុះរូតឡើងបង្អូសតាមបបូរមាត់នាងលាន់សូរជប់ៗ
តែមើលទៅដូចជាមិនសូវជំនាញប៉ុន្មានទេព្រោះនាងមិនធ្លាប់ធ្វើបែបនេះឡើយពីមុនមក ។
សុផុនស្រៀវស្រើបកាន់តែខ្លាំង
បានចាប់ក្បាលរបស់វិជ្ជរ៉ាជាប់រួចធ្វើចលនារែងចង្កេះរបស់គេ
ជួនកាលក៏ជ្រុលចូលមួយកប់ធ្វើអោយនាងខក់ឡើងហៀរទឹកមាត់កក្លាក់ទៀតផង ។
ឈុតឆាកក្រៅទូរទស្សន៍កំពុងតែដំណើរការល្អផងស្រាប់តែសំលេងទូរសព្ទរបស់វិជ្ជរ៉ាបានរោទិ៍ឡើងកាត់ចង្វាក់ដាច់អស់រលីង
នាងក៏ផ្អាកការញ៉ាំការ៉េមតែដៃរបស់នាងនៅតែចាប់កាន់ប្រដាប់របស់នាយរូតចុះឡើងមិនឈប់....
«អាឡូ ប៉ាមានការអីហ្នឹង?»
«អាឡូ កូនញ៉ាំបាយហើយនៅ?»
«ចាស៎ នៅទេប៉ា ហើយប៉ាមានការអីទៀត»
«គ្មានអីទេ ប៉ាគ្រាន់តែខលប្រាប់ថាប៉ានិងម៉ាក់កំពុងរៀបចំចេញទៅវិញហើយ»
«អូ! ចឹងទេហ៍...»
សុផុនគ្រាន់តែឮថាប៉ា គេគិតក្នុងចិត្តថា “ចប់ហើយអញ់ ខាស៊ីនំហើយអញ់” ប៉ុន្តែអ្វីៗមិនដូចជាការគិតរបស់គេឡើយ
ក្រោយពីដាក់ទូរសព្ទចុះ វិជ្ជរ៉ាបានងើបឡើងស្រាតខោរបស់ខ្លួនចេញ
រួចទៅអង្គុយលើសាឡុងបក់ដៃហៅសុផុន...
«អោយឆាប់មកបងយើងមានពេលមិនច្រើនទេ តិចលោប៉ាម៉ាក់អូនមកទាន់មានរឿងមិនខានទេ»
សុផុនសែនសប្បាយចិត្តឥតឧបមា មិននឹកស្មានថាគ្រាន់តែមកកំដរនាងធម្មតាសោះ
បែរជាមានសំណាងបែបនេះសោះព្រោះរបស់ដែលគេចង់ប៉ះជាយូរមកហើយ តែមិនហ៊ានលូក ។
មិនអោយខាតពេលយូរ សុផុនបានដាក់អោយវិជ្ជរ៉ាដេកថ្មមៗទៅលើសាឡុង
រួចឡើងពោបចន្លោះជើងនាង
បន្ទាប់មកគេបានចាប់កាន់កាណុងធំរបស់គេមកត្រដុសញ៉ុលៗនៅមាត់ល្អាងកាមទេពរបស់វិជ្ជរ៉ា
ដែលកំពុងតែសើមជោកទៅដោយទឹករំអិលស្នេហ៍ ធ្វើអោយប្រឡាក់សើមចុងរបស់នាយឡើងរអិលព្រិល ។
បន្ទាប់ពីឃើញថាសំណើមមានគ្រប់គ្រាន់ហើយ
នាងយើងបានញាត់បញ្ចូលនាគរាជក្បាលទំពែកលិចចូលជ្រុចទៅក្នុងរន្ធស្នេហ៍ដ៏តូចចង្អៀតរបស់វិជ្ជរ៉ា
ប៉ុន្តែដោយសារតែរន្ធរបស់នាងនៅថ្មីចែសមិនធ្លាប់មានអ្វីឆ្លងកាត់
ធ្វើអោយនាគរាជពិបាកលូនចូលណាស់ ។ នាគរាជលូនចូលបានពាក់កណ្ដាលខ្លួន
វិជ្ជរ៉ាបានយកដៃទប់ចង្កេះរបស់សុផុនជាប់...
«អូយ បងតិចៗ ឈឺណាស់...»
សុផុនយល់ការណ៍ក៏នៅទ្រឹងមួយសន្ទុះងាកមកថើបជញ្ជក់មាត់នាង
និងបង្អូសចុះមកលិទ្ធកូនភ្នំដ៏រឹងកំព្រឹសទាំងសងខាង
ខាំញិញលើចុងតិចៗដើម្បីបង្កើនអារម្មណ៍របស់នាងអោយកាន់តែខ្លាំង ។
ដោយឃើញថាវិជ្ជរ៉ាកំពុងតែស្លុងអារម្មណ៍ក្នុងភាពស្រៀវស្រើបហើយនោះ
សុផុនបានសង្កត់ចង្កេះរបស់គេចុះមួយទំហឹងរហូតដល់នាគរាជលិចចូលកប់ដល់គល់
ធ្វើអោយវិជ្ជរ៉ាភ្ញាក់ខ្លួនក្រញ៉ាង ប៉ុន្តែនាងមិនបានទប់នាយទៀតទេ
នាងបានអោយក្រសោបរាងកាយរបស់នាយស្ទើរតែរលាយចូលជាខ្លួនមួយទៅហើយ
ព្រោះពេលនេះភាពឈឺចាប់លាយឡំជាមួយនឹងសម្រើបតណ្ហាបានធ្វើអោយអារម្មណ៍របស់នាងច្របូកច្របល់យ៉ាងខ្លាំង
។ សុផុនចាប់ផ្ដើមធ្វើចលនាវាយលុករន្ធដ៏ចង្អៀតខ្លាំងៗតែម្ដង
ព្រោះតែគេមិនដែលបានភ្លក្សរសជាតិក្រមុំព្រហ្មចារីបែបនេះពីមុនមកឡើយ
វាពិតជាស្រួលខ្លាំងណាស់ ស្រួលហួសបរិយាយ ។
វិជ្ជរ៉ាបិទភ្នែកជិតឈឹងសម្ងំអោយរិតសង្សារបណ្ដូលចិត្តដោយក្ដីស្រៀវស្រើប
ប៉ុន្តែសម្លេងថ្ងូរបែបធម្មជាតិរបស់ស្ត្រីគឺមិនអាចទប់មិនអោយឮបានឡើយ
នាងបញ្ចេញសម្លេងថ្ងួចថ្ងូរយ៉ាងគ្រលួចពេញក្នុងផ្ទះ...
«អាស....ស៊ឺត....ស៊ឺត....អាស បងផុន !»
សុផុនកាន់តែវាយលុកខ្លាំងឡើងៗព្រោះវាតឹងណែនស្រួលមែនទែន
ការវាយលុកបានប្រហែលជា៥នាទីក្រោយមក ទឹកសខាប់ ក្ដៅឧណ្ឌៗរបស់នាយយើង
បានបាញ់ចេញមកពេញក្នុងល្អាងស្នេហ៍របស់វិជ្ជរ៉ា
ហូរហៀរចេញមកខាងក្រៅលាយឡំជាមួយនឹងឈាមព្រហ្មចារីតិចៗផងដែរ ។
ក្រោយពីបានខ្លួនប្រាណគ្នារួចហើយមក
សុផុននិងវិជ្ជរ៉ាមិនសូវមានពេលជួបមុខគ្នាប៉ុន្មានទេ
ព្រោះសុផុនដល់ពេលត្រូវដកស្ទូងនៅស្រែ
ចំណែកឯវិជ្ជរ៉ាវិញត្រូវត្រៀមខ្លួនប្រលងសញ្ញាប័ត្រថ្នាក់ទី១២ ។
មិនយូរប៉ុន្មានវិជ្ជរ៉ាបានប្រលងជាប់ថ្នាក់ទី១២បានសម្រេចដោយជោគជ័យ
រួចនាងត្រូវទៅបន្តការសិក្សាថ្នាក់មហាវិទ្យាល័យនៅឯទីក្រុងភ្នំពេញ
ដោយនៅទីនោះនាងបានទៅស្នាក់នៅជាមួយផ្ទះបងប្អូនជីដូនមួយរបស់នាង ។
នាងខ្វល់ចិត្តខ្លាំងណាស់ខ្លាចពេលដែលនាងចាកចេញទៅបាត់ សុផុនអាចនឹងភ្លេចរូបនាង
នាងខ្លាចដូចជាពាក្យចាស់មួយដែលបានពោលថា បានកាយណាយចិត្ត
ដូច្នេះហើយទើបនាងសម្រេចចិត្តណាត់ជួបគ្នាជាមួយសុផុនដើម្បីនិយាយរឿងនេះ ។ពេលល្ងាចបានឈានចូលមកដល់
គឺជាពេលវេលាណាត់ជួបរបស់គូសង្សារវ័យក្មេងទាំងពីរនាក់បានមកដល់ ។
សុផុនបានរៀបចំខ្លួនទៅអង្គុយចាំសង្សាររបស់ខ្លួននៅមាត់ច្រាំងទន្លេយ៉ាងអន្ទះសារក្នុងចិត្ត
ព្រោះមិនដឹងថាមានរឿងអីសំខាន់បែបនេះទើបវិជ្ជរ៉ានាងណាត់ខ្លួនមកជួបកុំបីខកខានបែបនេះ ។
មួយសន្ទុះវិជ្ជរ៉ាក៏បានមកដល់
បន្ទាប់មកនាងបានរៀបរាប់ទៅតាមដំណើរសាច់រឿងទាំងអស់ដែលនាងត្រូវទៅរៀនបន្តនៅភ្នំពេញប្រាប់សុផុន
។ សុផុនឮហើយហាក់ដូចជាតក់ស្លុត រួចនិយាយទៅកាន់វិជ្ជរ៉ាទាំងទឹកមុខស្រងូតស្រងាត់ថា...«បងខ្លាចណាស់ ខ្លាចពេលដែលអូនរៀនបានខ្ពស់អូននឹងបំភ្លេចរូបបង
មិនទទួលយកអ្នកស្រែម្នាក់នេះធ្វើជាគូអនាគត»«ហេតុអីបងនិយាយអញ្ចឹង
បើអូនមិនស្រលាញ់បងថ្ងៃមុនប្រហែលជាបងមិនអាចលុកលុយលើខ្លួនប្រាណអូនបានទេ»វិជ្ជរ៉ា
ងាកសម្លឹងមើលមុខរបស់សុផុនរួចទើបនាងនិយាយបន្ត...«អូនខ្លាចតែបងវិញទេ ខ្វះអីស្រីៗក្នុងភូមិដែលស្អាតៗជាងអូន
ហើយពេញចិត្តលួចស្រលាញ់បងនោះ!!!»ការសន្ទនារបស់អ្នកទាំងពីរកាន់តែលន្លង់លន្លោច
រួមផ្សំជាមួយនឹងខ្យល់មាត់ទន្លេដ៏ត្រជាក់ព្រឺឆ្អឹងខ្នចេះតែបក់មករវិចៗឥតឈប់ឈរ
ពេលវេលាក៏ចេះតែរំកិលងងឹតបន្តិចម្ដងៗរហូតដល់ងងឹតឈឹងតែម្ដង ព្រោះនៅតាមខេត្តសម័យនោះ
មាត់ទន្លមិនទាន់ជាសំបូរភ្លើងបំភ្លឺដូចសម័យនេះនៅឡើយទេ
ហើយទីតាំងដែលពួកគេអង្គុយសាសងគ្នាក៏ជាកន្លែងដែលគ្មានភ្លើងបំភ្លឺដែរ ។
នៅលើសួនស្មៅដ៏ងងឹតសូន្យសុង សុផុនបានក្រសោបរាងកាយរបស់វិជ្ជរ៉ាអោយផ្អែកមកលើខ្លួន
ដើម្បីផ្ដល់ភាពកក់ក្ដៅនៃកំដៅរាងកាយកុំអោយនាងរងារព្រោះខ្យល់មាត់ទន្លេកាន់តែបក់មកត្រជាក់ខ្លាំងឡើងជាលំដាប់
ព្រោះពេលវេលាយប់ទឹកសន្សើមក៏ចាប់ផ្ដើមធ្លាក់មកប្រោសព្រហ្មផែនពសុធានាពេលរាត្រី ។
ដោយក្ដីនឹករលឹកខានជួបគ្នាយូរផងនោះ
ភ្លើងតណ្ហារបស់សុផុនក៏បានឆាបឆេះឡើងមួយរំពេច ។
ដោយឃើញថាជាឱកាសល្អយប់ស្ងាត់មិនមានមនុស្សនៅក្បែរឡើយ
មានតែសម្លេងចង្រិតយំច្រេកៗតែប៉ុណ្ណោះ
សុផុនបានចាប់ផ្ដើមបបោសអង្អែលរាងកាយដ៏ស្រឡូនរបស់វិជ្ជរ៉ា
ថើបផែនថ្ពាល់បង្អូសមកកញ្ចឹងក
គុម្ពត្រចៀកធ្វើអោយតូចតន់ស្រីរមួលខ្លួនពត់ពេនទៅតាមចង្វាក់នៃការបបោសអង្អែលរបស់គូស្នេហ៍យ៉ាងរោលរាល
។ ដៃរបស់សុផុនចាប់ផ្ដើមលូកចូលក្នុងអាវយឺតរបស់វិជ្ជរ៉ា
ច្របាច់អង្អែលលេងកូនភ្នំទាំងគូថ្នមៗរហូតដល់ចុងឡើងរឹងកំព្រឹស ។
ភ្លើងតណ្ហារបស់អ្នកទាំងពីរពេលនេះបានឆាបឆេះពេញបន្ទុករៀងៗខ្លួនទៅហើយ
វិជ្ជរ៉ាអង្គុយសម្ងំអោយសុផុនឈ្មុសឈ្មុលតាមចិត្ត ។
បន្ទាប់ពីថើបបបោសអង្អែលអោយវិជ្ជរ៉ាអស់ចិត្តហើយ
សុផុនបានចាប់ក្បាលវិជ្ជរ៉ាអោយឱនចុះមកចាត់ការលើដំបងទិព្វរបស់គេវិញម្ដង
ដោយនាយយើងបានពន្លេចដំបងចេញតាមរ៉ូតខោមកក្រៅ
រួចអោយវិជ្ជរ៉ាត្របាក់លេបពេញមាត់តែម្ដង
។ វិជ្ជរ៉ាបានបឺតជញ្ជក់លិទ្ធលើក្បាលដំបងរហូតដល់តួដំបង
បង្អូសអណ្តាតក្រឡឹងចុះឡើងធ្វើអោយសុផុនហើបគូទផុតពីផ្ទៃស្មៅ ។
រវល់តែជក់ចិត្តនឹងរសជាតិដំបងក្រញូងរបស់សុផុនដែលមានជាតិប្រៃឡែមៗនោះ
ខោស្លីបតូចរបស់វិជ្ជរ៉ាត្រូវបានសុផុនចាត់ការទាញចេញផុតពីខ្លួនមិនដឹងតាំងពីថ្មើរណាទេ
។
ដោយទ្រាំទៀតលែងបាននាយយើងចាប់ផ្ដើមចាត់ចែងអោយវិជ្ជរ៉ាឡើងមកអង្គុយពីលើនាយដើម្បីបន្តយុទ្ធនាការក្តៅតែម្ដង
កុំអោយខាតពេលវេលាយូរ ។
សុផុនបានយកដំបងសិល្ប៏ដែលកំពុងតែដំឡើងមាឌយ៉ាងពេញទំហឹងមកដាក់បញ្ឈរត្រដុសញ៉ុលៗនៅនឹងមាត់ល្អាងរបស់វិជ្ជរ៉ាដើម្បីផ្សើមអោយរអិលក្បាលដំបងសិនមុននឹងធ្វើការវាយលុកចូលទៅក្នុងតំបន់បាតល្អាង
ព្រោះពេលនេះទឹកក្នុងល្អាងកំពុងតែហៀរចេញមកក្រៅឡើងរអិលព្រិលព្រោះតែការបបោសអង្អែលតំបន់សំខាន់របស់នាងមុននេះ
។ បន្ទាប់ពីឃើញថាសើមក្បាលដំបងជោកជាំហើយនោះ
សុផុនចាប់ផ្ដើមទំលាក់ខ្លួនវិជ្ជរ៉ាចុះថ្នមៗធ្វើអោយដំបងសិល្ប៏ចាប់ផ្ដើមលិចចូលបន្តិចម្ដងៗទៅក្នុងរូងសំងាត់របស់វិជ្ជរ៉ារហូតដល់គល់បាត់ស្រមោលតែម្ដង
។
វិជ្ជរ៉ា
នាងមិនសូវចេះក្បាច់រួមភេទប៉ុន្មានទេ បន្ទាប់ពីឡើងអង្គុយស៊ប់ហើយនាងនៅតែឱបកសុផុនជាប់មិនចេះធ្វើចលនាអ្វីឡើយ
សម្ងំស្ងៀមបិទភ្នែកទុកអោយសុផុនជាអ្នកប្រតិបត្តិការ។
សុផុនចាប់ត្រកងចង្កេះនាងអោយធ្វើចលនាដកបុកចុះឡើង
ជួនកាលចាប់គ្រលែងរែងប្រៀបដូចជាត្បាល់កិនម្ស៉ៅកំពុងរិតរួតស្នូលដូច្នោះដែរ
ខុសត្រង់ស្នូលនេះជាស្នូលសាច់ធំវែងហើយរន្ធរបស់នាងមានសភាពតូចចង្អៀតដូច្នេះការកកិតក៏មានសភាពតឹងណែនខ្លាំង
ខុសពីត្បាល់កិនម្ស៉ៅ។
វិជ្ជរ៉ានាងខំខាំមាត់សង្កត់ចិត្តមិនហ៊ានបញ្ចេញសម្លេងថ្ងូរឡើយព្រោះខ្លាចមានអ្នកផ្សេងលឺសម្លេង
តែទោះជានាងខំបិទមាត់យ៉ាងណាក៏នៅមានធ្លាយសម្លេងពីដើម ក អ៊ឹសៗ ម្ដងៗដែរ ។
មួយសន្ទុះឆាកប្រយុទ្ធដ៏ក្ដៅរោលរាលត្រូវបានដល់ទីបញ្ចប់
ទឹកមន្តស្នេហ៍ដែលផលិតចេញពីភ្លើងតណ្ហាដ៏សន្ធោសន្ធៅអម្បាញ់មិញនេះបានបាញ់ចេញខ្ជោលៗទៅលើដើមស្មៅនាមាត់ទន្លេ
។
បន្ទាប់ពីបញ្ចប់ការសន្ទនាទាំងមាត់ទាំងកាយរួចហើយអ្នកទាំងពីបានរៀបចំខ្លួនអោយមានរបៀបរៀបរយ
ស្លៀកខោក្នុង បិទលេវអាវ វែកសក់ក្បាលអោយមានសភាពដូចធម្មតាវិញមុននឹងចាកចេញទៅផ្ទះវិញ ។
ស្អែកឡើងក៏ជាពេលវេលាដែលវិជ្ជរ៉ាត្រូវចាកចេញទៅកាន់ទីក្រុងភ្នំពេញ
សុផុនបានមកឈរសម្លឹងមើលរថយន្តរបស់នាងចាកចេញទាំងក្ដីអាឡោះអាល័យជាពន់ពេក
មិនដឹងថាថ្ងៃណាទើបមានឱកាសជួបគ្នាជាមួយសង្សារសំណព្វចិត្តជាថ្មីម្ដងទៀតឡើយ ។វិជ្ជរ៉ានាងបានមករស់នៅជាមួយពូមីងរបស់នាងនៅឯភ្នំពេញ
ដើម្បីបន្តការសិក្សាថ្នាក់មហាវិទ្យាល័យ ។
ថ្វីត្បិតតែនាងជាស្រីមកពីតាមខេត្តក៏ពិតមែន
ប៉ុន្តែពេលនាងចូលរៀនមានបុរសជាច្រើនតែងតែមកតាមផ្ដោះផ្ដងវាចាស្នេហាមកកាន់នាងជារៀងរាល់ថ្ងៃ
។
ជូពី ជានិស្សិតឆ្នាំទី៤ គេក៏ជាមនុស្សម្នាក់ក្នុងចំណោមមនុស្សប្រុសទាំងអស់ដែលតែងតែមកតាមចែចង់វិជ្ជរ៉ាដែរ
ប៉ុន្តែវិជ្ជរ៉ាមិនដែលយកភ្នែកមើលកម្លោះសង្ហាម្នាក់នេះទេ
ព្រោះក្នុងបេះដូងរបស់នាងបានដាក់ឈ្មោះរបស់សុផុនពេញអស់ទៅហើយ ។
នៅពេលដែលជូពីលួចសម្លឹងនាងម្ដងៗ គេតែងតែគិតស្រម៉ៃទៅដល់រូបរាងកាយដ៏ល្វតល្វន់របស់នាង
ដែលលាក់ខ្លួននៅក្នុងឯកសណ្ឋាននិស្សិតរបស់នាងជានិច្ច ។
គេចង់យកដៃរបស់គេទៅស្ទាបអង្អែលអោយសព្វសារពាង្គកាយរបស់នាង ចង់ខាំចង់ក្ដិច
ចង់ឃើញផ្ទាល់ភ្នែកថាតើវាល្អប៉ុណ្ណាទៅ
បើគ្រាន់តែមើលពីខាងក្រៅធ្វើអោយអារម្មណ៍របស់គេពុះកញ្ជ្រោលខ្លាំងបែបនេះទៅហើយនោះ
ព្រោះតែនាងមានចង្កេះរាងរៀវស្ដួចសមនឹងដើមទ្រូងពើងយ៉ាងព្រហើន ចំណែកត្រគាកនាងវិញ
ងខ្ទើតដូចកិន្នរី
កាន់តែគិតកាន់តែធ្វើអោយនាយយើងកើតអារម្មណ៍ស្រេកឃ្លានចង់ឃើញចង់ប៉ះជាពន់ពេក ។
ដោយអត់ទ្រាំនឹងសម្រស់វិជ្ជរ៉ាទៀតលែងបាន
ជូពីក៏បានដាច់ចិត្តសារភាពការពិតប្រាប់នាងត្រង់ៗតែម្ដងថា
គេពិតជាស្រលាញ់នាងខ្លាំងណាស់
ប៉ុន្តែស្រីស្រស់របស់យើងមិនព្រមជាដាច់ខាតព្រោះនាងធ្លាប់ឮគេប្រាប់ថា
ជូពីម្នាក់នេះគឺជាកំពូលព្រាននារីមានស្រីច្រើនណាស់រាប់មិនអស់ ។
ក្រោយពីទទួលការបដិសេធមិនព្រមស្រលាញ់ពីវិជ្ជរ៉ាហើយ
កម្លោះជូពីមិនអស់សង្ឃឹមឡើយ
គេបានទូរសព្ទហៅស្រីស្នេហ៍របស់គេឈ្មោះស៊ីថា
អោយមកបន្ធូរអារម្មណ៍ដែលកំពុងតែមួរម៉ៅផងលាយឡំនឹងអារម្មណ៍តណ្ហារបស់គេដែលកំពុងតែឆេះរោលរាលដល់កម្រិតផងនោះ
។
ទៅដល់បន្ទប់សណ្ឋាគារភ្លាម
ជូពីបានដេកសន្ធឹងសន្ធៃនៅលើគ្រែ ទុកអោយស្រីស្នេហ៍របស់គេជាអ្នកចាត់ការ
ហើយគេក៏បានបិទភ្នែកស្រម៉ៃដល់រាងកាយរបស់វិជ្ជរ៉ាដែលធ្វើអោយគេមានអារម្មណ៍ពុះកញ្ជ្រោលអម្បាញ់មិញនេះ
។
ស៊ីថាចាប់ផ្ដើមទាញខ្សែក្រវ៉ាត់រួចចាប់ទាញខោរបស់ជូពីចេញទាំងអស់
បន្ទាប់មកនាងចាប់ផ្ដើមឱនចុះទៅចាត់ការស៊ីក្រឡឹងលើក្បាលនាគរាជ
លេបខ្ជាក់ៗចេញចូលក្នុងក្រអូមមាត់របស់នាងដោយយកអណ្ដាតនិងបបូរមាត់លិទ្ធក្រឡឹងចុងវាថ្នមៗ
ច្បូតចុះឡើងរហូតដល់នាគរាជបញ្ចេញពិសពណ៌សតិចៗ រសជាតិប្រៃឡមៗ
ធ្វើអោយតួខ្លួននាគឡើងលោតផ្តឹកៗឡើងប៉ោងសរសៃរវាមមើលទៅគួរអោយខ្លាចជាពន់ពេក ។
ចំណែកជូពីវិញបិទភ្នែកស្រម៉ៃជាប់រហូតមិនបើកឡើយ ។
បន្ទាប់ពីអោយស៊ីថាចាត់ការនាគរាជឆ្អែតហើយ
ជូពីមិនបង្អង់យូរឡើយដោយសារតែតណ្ហារបស់គេមានពេញបន្ទុកតាំងពីព្រឹកដែលនិយាយជាមួយវិជ្ជរ៉ានោះ
គេបានចាប់ទាញស៊ីថាទាំងកម្រោលអោយលុតជង្គង់លើគ្រែ
រួចគេបានចុះទៅឈរផ្ទប់ពីក្រោយនាង
យកនាគរាជមកត្រដុសញ៉ុលៗនៅនឹងមាត់រូងដែលកំពុងតែសើមជោកហើយដែរនោះ
រួចគេបានបញ្ជានាគរាជអោយចូលកប់ដល់គល់តែម្ដង
ដែលជាហេតុធ្វើអោយស៊ីថាភ្ញាក់ក្រញ៉ាងស្រែកយ៉ៃពេញបន្ទប់...អូយ
បងថ្នមបន្តិចសិនបងៗ
ឈឺណាស់.... ។ ទោះបីជានាគរាជវាធ្លាប់ឆ្លងកាត់រូងរបស់នាងជាច្រើនដងមកហើយក្ដី
នៅពេលដែលទទួលរងការវាយប្រហារភ្លាមៗពេញមួយទំហឹងបែបនេះ
បានធ្វើអោយនាងហារមាត់ច្រងោ
ចង់ស្រែកក៏ដាច់សម្លេងរលាក់ឃឹកៗ
ព្រោះតែជូពីបានកំពុងតែវាយផ្ទប់ខ្លាំងៗពីខាងក្រោយចួលកប់ៗតែម្ដង
ចំណែកឯពងនាគទាំងពីគ្រាប់វិញបានបោកផ្ទប់នៅនឹងមាត់រន្ធលាន់ស្នូរតែផ្លាប់ៗមិនដាច់សូរ
។
ស៊ីថាពេលនេះនាងឡើងស្រឡាំងកាំងព្រោះតែការវាយលុកខ្លាំងៗរបស់ប្រុសស្នេហ៍
ដែលពីមុនមកមិនដែលជូបប្រទះទាល់តែសោះនូវការវាយលុកទាំងកម្រោលបែបនេះ ។
ពេលនេះនាងហាក់ដូចជាទទួលយកបានហើយ ទោះជាជូពីវាយលុកខ្លាំងជាងនេះក៏ដោយ
ព្រោះថាសភាពការណ៍ក្នុងរូងវារលូនទៅហើយ ទឹកក៏ចាប់ផ្ដើមជន់ជោរខ្លាំងជាងមុនដែរ
ព្រោះនាងដល់កំពូលម្ដងរួចទៅហើយបន្ទាប់ពីការវាយលុកដ៏សន្ធាប់ជាប់ៗគ្នារបស់ជូពីមួយស្របក់មុននេះ
។
ជូពីបានផ្លាស់ប្ដូរក្បាច់ដោយអោយស៊ីថាឡើងជិះពីលើវិញម្ដង
(ជិះសេះប្រលែងដៃ) ស៊ីថាបានឡើងទៅអង្គុយពីលើរួចចាប់នាគរាជដាក់ចូលក្នុងរន្ធវិញ
អុកខ្លាំងសងសឹកយ៉ាងទាន់ហន់វិញម្ដង ។
នាងអុកបណ្ដើរដៃច្រត់លើស្មារនាយយើងបណ្ដើរ
ក្រវីក្បាលឡើងបែកសក់សំពោង ដោះទាំងគូរបស់នាងយោលយោកទៅតាមចង្វាក់អុករបស់នាង
ឃើញបែបនេះនាយជូពីក៏មិនទុកដៃអោយទំនេរដែរ
នាយបានចាប់ច្របាច់លុញឈ្លីចុងផងដើម្បីបង្កើនអារម្មណ៍តណ្ហារបស់ស៊ីថាអោយកាន់តែឆេះសន្ធោសន្ធៅអុកខ្លាំងជាងមុន
។ មួយសន្ទុះឃើញថាសកម្មភាណអុករបស់ស៊ីថាបានបង្អង់នៅស្ងៀមទ្រឹង
នាងទ្រោបមកថើបជញ្ជក់មាត់ជាមួយជូពីទាំងដង្ហើមហត់គឃូស...បង....
អូនចេញទៀតហើយ.....នាយយើងក៏ជិតដល់ត្រើយដូចគ្នាដែរ
មិនអោយដាច់ចង្វាក់យូរ
គេបានក្រសោបខ្លួននាងក្រឡាប់ឆ្វាច់អោយនាងនៅពីក្រោមវិញម្ដងដោយមិនអោយនាគរាជរបូតចេញពីរន្ធឡើយ
រួចហើយនាយយើងចាប់លើកជើងនាងទាំងពីរឡើងមកផ្អិបជាប់នឹងដើមទ្រូង
ច្រត់ដៃទាំងពីលើពូកដូចបង្គោលឃ្លេជើងនាងជាប់
រួចទើបបន្តសកម្មភាពបុករុកដោយរែងត្រគាកបុកផ្ទប់ខ្លាំងៗតែម្ដង ។
ជូពីបានបុកពេញមួយទំហឹងមនុស្សចាស់ដើម្បីយកទីផ្តាច់ព្រ័ត្រ
ធ្វើអោយស៊ីថាស្រែកថ្ងូរកាន់តែខ្លាំងពេញផ្ទៃបន្ទប់ព្រោះតែក្ដីស្រៀវស្រើបយ៉ាងចម្លែកដែលនាងទើបតែទទួលបាននៅពេលនេះ
។ មួយសន្ទុះក្រោយមកចលនាបោកផ្ទប់ក៏បានបញ្ឈប់ ខ្លួនរបស់ជូពីឡើងញ័រចំប្រប់
....អាស...
អាស...នាគរាជរបស់នាយក៏បានអស់ឫទ្ធិព្រួសចេញពិសក្ដៅឧណ្ឌៗចូលពេញក្នុងរូងរបស់ស៊ីថា
បន្ទាប់មកនាយយើងបានទ្រោបមកថើបជញ្ជក់មាត់ស្រីស្នេហ៍ទាំងសម្លេងខ្យល់ដកដង្ហើមវែងៗទាំងពីរនាក់
។
បងហេតុអីថ្ងៃនេះសាហាវខ្លាំងម្ល៉េះ?.....មកពីបងចង់ខ្លាំង
ខានអូនយូរផងនឹងណា.....ជូពីនិយាយទាំងក្នុងចិត្តនឹកស្រម៉ៃដល់មុខរបស់វិជ្ជរ៉ាដែលជាទេពអប្សរក្នុងចិត្តរបស់គេហើយក្នុងពេលនេះ
ទោះបីជាបានបន្ធូរកំហឹងជាមួយនឹងស៊ីថារួចហើយក៏ដោយ ក៏គេហាក់ដូចជាមិនទាន់អស់ចិត្តដែរ
ថ្ងៃនោះគេបានបន្តយុទ្ធនាការវាយលុកស៊ីថាដល់ទៅបីដងទើបគេអស់កំហឹងក្នុងចិត្ត ។
ថ្លែងពីសុផុនវិញក្រោយពីវិជ្ជរ៉ាចាកចេញបាត់ទៅ
នៅពេលដែលនឹកនាងខ្លាំងគេតែងតែបន្ធូរអារម្មណ៍តណ្ហាជាមួយនាងហត្ថាកូនតាស័ក្ដិ៥
នោះគឺជាស្រីស្អាតលើលោកចង់ថ្មើណាបានថ្មើនោះហាហាគឺម្រាមដៃរបស់យើងនោះអី :D ពិតជាគួរអោយអាណិតគេមែន យើងបុរសៗពិតជាដឹងពីអារម្មណ៍ដែលគ្មានដៃគូហើយសេពកាមដោយដៃហើយ
ថាវាកណ្ដោចកណ្ដែងយ៉ាងណា ។
ថ្ងៃមួយបន្ទាប់ពីធ្វើការងាររួច
សុផុនបានវិលត្រលប់មកផ្ទះវិញដើម្បីងូតទឹកសំអាតកាយ ។ ដោយសារអស់កម្លាំងខ្លាំងពេក
សុផុនក៏បានប្រះខ្លួនដេកលើគ្រែទាំងខ្លួនស្លៀកក្រម៉ា
ហើយក៏បានលង់ស្លុងក្នុងយល់សប្តិដ៏ព្រឺព្រួចមួយថាមានស្រីម្នាក់កំពុងតែស៊ីការ៉េមអោយគេយ៉ាងស្រួលខ្លួនដល់ហើបគូទផុតពីគ្រែ
។ តាមពិតនោះមិនមែនជាការយល់សប្តិឯណា គឺពិតជាមានស្រីម្នាក់កំពុងតែស៊ីការ៉េមរបស់គេមែន
សុផុនបើកភ្នែកឡើងភ្ញាក់ខ្លួនក្រញ៉ាងដោយសារឃើញស្រីណុចកំពុងតែមុជងើបៗនៅចន្លោះភ្លៅរបស់គេយ៉ាងស្ទាត់ជំនាញ
។ ស្រីណុជគឺជាអ្នកជិតខាងរបស់គេដែលប្ដីនាងស្លាប់ចោលរយៈពេល៣ខែមកហើយ ។
សុផុនចាប់ផ្ដើមព្រឺព្រួចពេញរាងកាយដោយសារតែភាពប៉ិនប្រសប់របស់ស្រីណុជ
ដំបូងសុផុនខំប្រឹងទប់ស្មារតីប្រកែកតវ៉ាជាមួយស្រីណុជថាធ្វើអញ្ចឹងមិនត្រឹមត្រូវឡើយ
ប៉ុន្តែត្រូវស្រីណុជឆ្លើយតបមកវិញដល់ក្ដៀនយោបល់តែម្ដង...«មិនបាច់ប្រឹងប្រកែកអីទេបងផុន
ខ្ញុំឃើញបងសាប់វាដោយដៃស្ទើរតែរាល់ថ្ងៃ
ខ្ញុំអាណិតបងណាស់បើអោយខ្ញុំជួយបងក៏វាមិនខាតបង់អីដែរបង» ។
សុផុនឮហើយក៏អស់យោបល់ឈប់ប្រកែកតវ៉ាអីទៀតហើយ បើគេលបមើលឃើញខ្ទេចអស់ហើយនោះ
ណាមួយចំណង់តណ្ហាក៏កំពុងតែរើខ្លាំងផង
សុផុនក៏ស្ទុះងើបឡើងទៅចាប់បឺតមាត់ស្រីណុជតបស្នងកំហឹងតណ្ហាដែលកំពុងតែឆេះសន្ធោសន្ធៅទៅហើយនោះ
។
សុផុនបានផ្ដួលខ្លួនស្រីណុជថ្នមៗទៅលើគ្រែ
រួចគេចាប់ផ្ដើមថើបឈ្មុសឈ្មុលទៅលើផែនថ្ពាល់ទាំងសងខាងចុះឡើង
ទើបបន្តបង្អូសចុះបណ្ដើរៗតាមកញ្ចឹង កចុះមកដល់លើសុដន់ដ៏ធំមូលក្បំមិនទាន់យារធ្លាក់ឡើយ
ព្រោះតែស្រីណុជទើបតែរៀបការបានជាង២ឆ្នាំមិនទាន់មានកូននៅឡើយ
ក៏ត្រូវប្ដីស្លាប់ចោលបាត់ទៅ ដូច្នេះប្រដាប់ប្រដាររបស់នាងទាំងអស់
ឆ្លងកាត់តែប្ដីនាងម្នាក់វាពិតជានៅល្អគ្រប់កន្លែងទាំងអស់ ។
សុផុនបានបឺតជញ្ជក់លើសុដន់ទាំងគូម្ដងឆ្វេងម្ដងស្ដាំ
ប្រើអណ្ដាតចុងស្រួចរបស់គេលិទ្ធក្រឡឹងលើចុងដោះរហូតដល់វាឡើងរឹងកំព្រឹស
ធ្វើអោយស្រីណុជចាប់ផ្ដើមរមួលខ្លួនពត់ពេនទៅតាមចង្វាក់នៃការលិទ្ធរបស់សុផុន
លាយឡំជាមួយនឹងសម្លេងថ្ងូរយ៉ាងរហ៊ឹមបញ្ចេញពីដើម កលឺសូរតែ អ៊ឹស អ៊ឹស...សឺត សត
មិនដាច់សូរ
ព្រោះតែនាងបានទទួលភាពស្រៀវស្រើបដែលដាច់ខានភ្លក្សរសជាតិបែបនេះជាច្រើនខែមកហើយនោះ ។
សុផុនបានបន្តបង្អូសអណ្ដាតកម្រាំងរបស់គេលិទ្ធចុះពីកំពូលភ្នំចុះមកតាមក្បាលពោះដ៏រាបស្មើររបស់ស្រីណុជ
ធ្វើអោយនាងភើតផតក្បាលពោះស្រៀវអស់ពោះវៀនពោះតាំង
ស្បែកចាប់ផ្ដើមព្រឺសម្បុរគីង្គក់ឡើងគ្រាប់ៗដោយសារតែភាពស្រៀវស្រើបបានឈានដល់ចំណុចកំពូលហើយពេលនេះ
។ សុផុននៅតែបន្តការលិទ្ធចុះក្រោមរហូតទៅដល់ចន្លោះភ្លៅរបស់ស្រីណុជ
ជើងទាំងពីររបស់នាងចាប់ផ្ដើមហែកចេញពីគ្នាដោយខ្លួនឯងដោយមិនចាំបាច់មានអ្នកបញ្ជា
ដើម្បីបើកផ្លូវអោយសុផុនលូនចូលទៅលិទ្ធប្រលែងលេងនៅក្នុងជ្រោះកាមទេពដោយមិនមានអ្វីរារាំង
។ សុផុនបានប្រើដៃទាំងពីរចាប់ហែកក្លែបស្រីណុជញែកចេញពីគ្នា
ធ្វើអោយមាត់រូងជ្រលងដងអូរបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់តាមចន្លោះព្រៃព្រឹក្សាដែលដុះហែហមនៅតាមមាត់អូរដែលមានទឹកកំពុងតែហូររិចៗ
។ សុផុនគយគន់ទេសភាពមួយសន្ទុះធ្វើអោយគេអត់ទ្រាំទៀតលែងបាន
គេបានលេបទឹកមាត់ក្អឹកៗ
រួចក៏ឱនចុះទៅចាត់ការនៅក្នុងទឹកអូរ
ប្រើអណ្ដាតចុងស្រួចចូលទៅកកូរគ្រលាស់ឡើងបែកទឹកខ្ចាយ
បង្អូសចុះឡើងធ្វើអោយទឹកអូរលាយឡំជាមួយទឹកមាត់ខ្ទាតប្រលាក់លើព្រៃព្រឹក្សាឡើងជោកជាំ
។ចំណែកស្រីណុជបានត្រឹមតែបញ្ចេញសម្លេងថ្ងួចថ្ងូរ
ទទួលយកភាពស្រៀវស្រើបស្រណុកស្រួលដល់ទីជម្រៅ
ប្រកាច់ដង្ហក់ត្រដរខ្យល់រេចង្កេះពើតពើងដោលត្រគាកឡើងអោយអណ្ដាតកាន់តែលុកចូលជ្រៅលើសដើម
កាយយកភាពសំណើមទំលាយចេញពីក្នុងបាតល្អាងច្រាលចេញមកខាងក្រៅដូចទឹកបាក់ទំនប់ ។
នាយយើងយល់សភាពការណ៍ដឹងថាស្រីណុជឈានដល់ចំណុចកំពូលពីរបីដងផ្ទួនៗទៅហើយនោះ
ក៏បានបញ្ឈប់សកម្មភាពអណ្ដាតងើបឡើងចាប់ទាញស្រីណុជមកគែមគ្រែ
រួចត្រកងជើងនាងទាំង២ដាក់ឡើងលើស្មា
ចាប់ក្បាលនាគរាជទៅត្រដុសនៅនឹងមាត់ល្អាងដែលកំពុងតែបែកទឹករអិលព្រិល
អោយនាគរាជបានទទួលភាពសំណើមជោកក្បាលសិនមុននឹងជ្រមុជចូលទៅក្នុងទីជម្រៅនៃល្អាងកាមទេព
។
កំពុងតែស្លុងក្នុងអារម្មណ៍ស្រៀវស្រើបស្រាប់តែស្រីណុជភ្ញាក់ខ្លួនក្រញ៉ាង
ដោយសារតែនាគរាជរបស់សុផុនបានលូនចូលយ៉ាងគំហុកភា្លមៗទៅដល់បាតល្អាងដោយមិនបានប្រកាសជាមុនឡើយ
ធ្វើអោយនាងហារមាត់ច្រង៉ាងចង់ស្រែកក៏មិនចេញបានត្រឹមលឺសម្លេងខ្យល់ពីបំពង់ក អ៊ឹស
អ៊ឹស....។ សុផុនបានច្រត់ដៃទៅលើគ្រៃ ឈរជ្រែងជើងវាយផ្ទប់ចូលគ្នាសំចៃកម្លាំង
ព្រោះតែនាយខានយូរតណ្ហាឡើងដល់កម្រិតអតិបរមាទៅហើយ។
នាយយើងគិតតែសម្រុកយកគ្មានអាសូរដល់ស្រណុជដែលកំពុងតែដេកថ្ងូរគួរអោយអាណិត
ប៉ុន្តែការវាយសំរុកខ្លាំងបែបនេះ វាធ្វើអោយស្រីណុជពេញចិត្តជាពន់ពេក
ព្រោះតែនាងបានឈានដល់ចំណុចកំពូលនៃសម្រើបជាច្រើនលើកច្រើនសារស្ទើរតែអស់ជាតិទឹកពីក្នុងខ្លួនទៅហើយ
ព្រោះវាមិនអាចទប់បានឡើយស្នូលសាច់បុកកាន់តែខ្លាំងរន្ធរបស់នាងកាន់តែស្រួល
ស្រួលដល់ថ្នាក់រកនឹកមុខប្ដីនាងលែងឃើញទៅហើយពេលនេះ ។
«បងផុនដាក់អោយខ្លាំងៗមក អូនស្រួលណាស់បងៗ អាស អាស ស៊ឺត.....»
សុផុនបានចិត្តកាន់តែវាយសំរុកខ្លាំងជាងមុន
ព្រោះគេដឹងថាស្រីណុជដល់ចំណុចកំពូលច្រើនដងទៅហើយ គេមិនចាំបាច់សំចៃកម្លាំងអ្វីទៀតទេ
គឺសម្រុកអោយឆាប់ដល់គោលដៅដូចគ្នាដែរ ។ សុផុនបានផ្លាស់ប្ដូរក្បាច់វាយលុក
ដោយនាយបានអោយស្រីណុជលុតជង្គង់វិញម្ដង តែនាយនៅឈរជំហរដដែល
មិនបង្អង់យូរសុផុនបានចាប់នាគរាជដែលសើមខ្លួនជោកបុកចូលពីក្រោយភ្លុចៗ
ធ្វើអោយស្រីណុជក្រវីក្បាលតតាត់ព្រោះតែក្ដីស្រៀវស្រើបខ្លាំងហួសនឹងថ្លែងវាចា ។
សុផុនចាប់ចង្កេះស្រីណុជជាប់ រួចវាយសំរុកខ្លាំងៗកប់ៗលាន់ស្នូរផ្លាច់ៗ
ធ្វើអោយបែកទឹកខ្ចាយចេញមកខាងក្រៅដូចគេបុកអណ្ដូងស្នប់ដូច្នោះដែរ ។
ពេលនេះសុផុនហាក់ដូចជាជិតដល់គោលដៅដែរហើយគេកាន់តែសំរុកញាប់ជាងមុន
មួយសន្ទុះកាយវិការញាប់ក៏ប្ដូរមកជារង្វើលហើយក៏ឈប់ផ្អិបខ្លួនជាប់ទ្រោបទៅលើស្រីណុជ
នាគរាជសុផុនក៏បានក្អែរពិសពណ៌សចេញពេញក្នុងល្អាងកាមទេពហូរហៀរចេញមកខាងក្រៅខ្ជោលៗ ។ ដង្ហើមហត់គឃុសរបស់អ្នកទាំងពីរបានបញ្ចេញមកព្រមគ្នា
សុផុនបានថើបថ្ពាល់ស្រីណុជបបោសអង្អែលហាក់ដូចជាមិនទាន់អស់ចិត្ត
ប៉ុន្តែដោយខ្លាចមានអ្នកផ្សេងមកឃើញគេបានអោយស្រីណុជរៀបចំខ្លួនទៅផ្ទះវិញ
ដោយប្រាប់ថាចាំជួបគ្នាពេលក្រោយទៀត ។ ស្រីណុជបានថើបលាសុផុនទាំងមិនដាច់អាល័យ
មិននឹកស្មានថាសុផុនមានថ្វីដៃខ្លាំងបែបនេះសោះតាមចិត្តនាងពេលនោះចង់តែនៅទល់ភ្លឺដាក់បីបួនដងអោយចត់បាយតែម្ដងទើបអស់ចំណង់តណ្ហានៅយប់នេះ
។
ថ្លែងពីកម្លោះសង្ហាជូពីវិញម្ដងធ្លាប់តែមានឈ្មោះជាកំពូលព្រាននារីស៊ីមិនរើសមុខ
ពេលនេះបែរជាមិនអាចយកឈ្នះចិត្តរបស់វិជ្ជរ៉ាបាន
គេពិតជាមិនអស់ចិត្តក្នុងការព្យាយាមយកឈ្នះចិត្តនាងឡើយ ។
បន្ទាប់ពីត្រូវវិជ្ជរ៉ាបដិសេធយ៉ាងអាម៉ាស់រួចមក
គេតែងតែរិះរកវិធីធ្វើយ៉ាងណាអោយបានស្រីស្អាតចិត្តរឹងម្នាក់នោះធ្លាក់ក្នុងកណញដាប់ដៃខ្លួនអោយទាល់តែបាន
។ ក្រោយមកគេបានកែប្រែអត្តចរិតពីប្រុសព្រានមកជាសុភាពបុរសវិញម្ដង
នៅសាលាគេមិនដែលញ៉ែស្រីផ្ដេសផ្ដាសដូចមុនទៀតឡើយ
ស្រីខាងក្រៅក៏គេមិនដែលបណ្ដើរឆ្វេកឆ្វាចដូចមុនទៀតដែរ
ដើម្បីផ្គាប់ចិត្តវិជ្ជរ៉ាទោះជានាងចង់បានអីក៏គេហ៊ានធ្វើអោយនាងគ្រប់យ៉ាងអោយតែនាងពេញចិត្ត
។
ពេលវេលាចេះតែកន្លងជាបន្តបន្ទាប់
វិជ្ជរ៉ាក៏ហាក់ចាប់ផ្ដើមពេញចិត្តនឹងកម្លោះជូពីបន្តិចម្ដងៗដែរ
ព្រោះទោះជានាងចង់បានរបស់អី ជូពីទិញជូនភ្លាមមិនដែលទាស់ចិត្តម្ដងណាឡើយ
ណាមួយរូបរាងរបស់កម្លោះយើងក៏សង្ហាខ្លាំងជាទីទាក់ចិត្តនារីទាំងឡាយផងដែរ
តែពីមុនទាស់ត្រង់ថាគេល្បីជាព្រាននារី
ហើយពេលនោះវិជ្ជរ៉ាក៏នៅជាប់ចិត្តខ្លាំងលើសុផុនដែលជាសង្សារដំបូងរបស់នាងដែរ ។
ពាក្យចាស់ពោលមិនចេះខុសឡើយ ឃ្លាតឆ្ងាយណាយចិត្ត
ពិតជាត្រឹមត្រូវឥតខ្ចោះពេលនេះវិជ្ជរ៉ាចាប់ផ្ដើមប្រែប្រួលចិត្តប្រៀបធៀបសុផុននិងជូពី
ឃើញថាខុសគ្នាដូចមេឃហើយនិងដី សុផុនគ្រាន់តែជាកូនកសិករ រកស៊ីសង្ឃឹមតែស្រូវស្រែ
សម្បុរស្រអែម មិនសូវមានមុខមានមាត់ក្នុងសង្គម រីឯជូពីវិញទាំងមាន ទាំងសង្ហា
ជាពិសេសខ្លាំងគឺគេពូកែយកចិត្តទុកដាក់យកចិត្តយកថ្លើមនៅកៀកកិតគ្រប់វិនាទីដែលនាងត្រូវការ
។
ថ្ងៃមួយជូពីបាននាំវិជ្ជរ៉ាទៅដើរកំសាន្តទិញឥវ៉ាន់នៅផ្សារទំនើប
និងបានចូលទៅមើលកុន ច្រើងលេងកំសាន្តក្នុងកន្លែងខារ៉ាអូខេ ។
នៅក្នុងបន្ទប់ខារ៉ាអូនខេ
ជូពីបានបន្លំថើបលូកស្ទាបដើមទ្រូងនិងកំប៉េះគូទរបស់វិជ្ជរ៉ា
ដើម្បីជាការស្ទាបស្ទង់ទឹកចិត្តនាងថាតើប្រកែកខ្លាំងឬអត់
តែនាងហាក់ធ្វើមិនដឹងចេះតែបណ្ដោយអោយជូពីលូកលេងតាមចិត្ត ។
បន្ទាប់ពីសប្បាយអស់ដៃហើយពេលនេះពួកគេកំពុងស្ថិតនៅក្នុងរថយន្តដែលបិទកញ្ចក់ខ្មៅជិតឈឹងរបស់ប្រុសព្រានជូពីតែពីរនាក់តទល់
ក្នុងបរិយាកាសដ៏ស្ងប់ស្ងាត់បែបនេះចាំពេលណាទៀត
ជូពីបានហូតចិញ្ជៀនពេជ្រមួយវង់ពីក្នុងកិឡានមកបំពាក់អោយវិជ្ជរ៉ា
ធ្វើអោយនាងរំភើបចិត្តពេកក្រៃស្រាលខ្លួនដូចសំឡី
ព្រោះមិនដែលជួបបរិយាកាសដ៏សែនរ៉ូមែនទិចបែបនេះសោះពីមុនមក
។ ជូពីបានឱនទៅថើបថ្ពាល់វិជ្ជរ៉ាមួយខ្សឺត
ដោយឃើញថានាងនៅស្ងៀមគេក៏បានបន្តថើបឈ្មុសឈ្មុលគ្រប់កន្លុកកន្លៀតគៀនកោះយ៉ាងស្រេកឃ្លាន
រីឯវិជ្ជរ៉ាវិញនាងលែងខ្វល់ខ្វាយទៀតហើយនៅសម្ងំស្ងៀមទុកអោយជូពីលុកលុយតាមអំពើចិត្ត
បានត្រឹមបញ្ចេញសម្លេងថ្ងូរតិចៗ
និងធ្វើជាទប់ដៃរបស់ជូពីពេលដែលគេរាវចូលដល់ក្នុងសំពត់របស់នាងបម្រុងនឹងលុកលុយចូលក្នុងអណ្ដូងសម្ងាត់របស់នាង
ដោយធ្វើពុតជាមិនធ្លាប់ ស្រៀវណាស់ឈឺណាស់
ដើម្បីជៀសវាងជូពីដឹងថានាងអស់ហ្ស៊ីនរួចហើយ ។
តែតាមការពិតប្រដាប់នាងគឺពិតជានៅល្អដូចហ្ស៊ីនដែរព្រោះទើបតែឆ្លងកាត់ការប្រយុទ្ធ២ដងតែប៉ុណ្ណោះ
ដោយគ្រាន់តែនាងបាត់បង់សន្ទះព្រហ្មចារីលែងមានឈាមហូរដូចមុន
តែនៅអាចបន្លំភ្នែកបានដោយសារភាពតឹងណែននៅតែដដែល
ចំណែករឿងឈាមឬមិនឈាមគ្មានអ្នកណាម្នាក់អាចបញ្ជាក់បាន១០០%នោះឡើយ ។
ជូពីកំពុងតែមានមោទនភាពជាខ្លាំងថាខ្លួនកំពុងតែសម្ភោធន៍ហ្ស៊ីនរបស់វិជ្ជរ៉ាហើយពេលនេះ
គេបានទាញអាវុធខ្នាតអាស៊ីពីក្នុងខោប្រវែងជិតមួយចម្អាមមកអោយវិជ្ជរ៉ាកាន់ប្រឆឹកលេងនិងប្រាប់អោយនាងបៀម
តែនាងធ្វើជាប្រកែកមិនព្រមបៀមព្រោះមិនធ្លាប់ធ្វើបែបនេះ ។
តែដោយសារការទទូចជាច្រើនដងរបស់ជូពីទើបនាងព្រមឱនចុះទៅបៀមបឺតជញ្ជក់ក្រឡឹងលើក្បាលអន្ទង់កន្តឿរបស់ជូពី
ធ្វើអោយនាយបញ្ចេញខ្យល់សឺតសតតាមជើងធ្មេញដោយក្ដីស្រៀវស្រើប ។
មួយសន្ទុះខោក្នុងរបស់វិជ្ជរ៉ាត្រូវបានជូពីសម្រាតចេញផុតពីរាងកាយរបស់នាងបាត់ទៅហើយ
រួចនាយយើងបានកាច់កៅអីឡានអោយផ្ដេកទៅក្រោយ ងើបឡើងទៅពោបចន្លោះភ្លៅរបស់វិជ្ជរ៉ា
ចាប់កាន់ក្បាលអន្ទង់ក្រិនមកត្រដុសនៅនឹងមាត់រន្ធដ៏តូចចង្អៀតរបស់នាងដើម្បីអោយវាទទួលយកភាពសំណើមអោយរអិលក្បាលងាយស្រួលលូនចូលក្នុងរន្ធនោះ
។ ជូពីបានញាត់ក្បាលអន្ទង់ក្រិនចូលក្នុងរន្ធដ៏តឹងណែនបានតែបន្តិច
ត្រូវវិជ្ជរ៉ាយកដៃមកទប់ក្បាលពោះនាយ
ហើយនាងស្រែកថាបងតិចៗឈឺណាស់.....ធ្វើអោយជូពីកាន់តែមានអារម្មណ៍រំភើបខ្លាំង
តែគេមិនបានបញ្ឈប់សកម្មភាពទេ
ដោយបានចាប់ដៃនាងចេញរួចសង្កត់ត្រគាកចុះរហូតលិចកប់ដល់គល់តែម្ដង
ពេលនោះវិជ្ជរ៉ាហាក់ភ្ញាក់ក្រញ៉ាងហើយស្រែកយ៉ៃដែលនេះជាសម្រែកពិតៗព្រោះវាពិតជាតឹងណែនខ្លាំងនិងឈឺបន្តិចបន្តួចផងដែរ....បងតិចៗឈឺណាស់ៗៗ
.....ត្រគាកនាងចេះតែរើគេចឆ្វេងស្ដាំចុះឡើងៗ
ជូពីក៏ចេះតែតាមអុកចូលជាបន្តបន្ទាប់ផ្អិបមិនអោយរបូតអន្ទង់ក្រិនចេញពីរន្ធឡើយ
ប៉ុន្តែដោយសារតែអារម្មណ៍នាយរំភើបខ្លាំងពេក
ហើយរន្ធរបស់វិជ្ជរ៉ាក៏តឹងណែនខ្លាំង
នាយយើងអុកបានតែមួយសន្ទុះអន្ទង់ក្រិនក៏ចាប់ផ្ដើមវិលមុខរកក្អួតចង្អោរទៅហើយ
ដោយទ្រាំទៀលែងបានគេក៏សម្រេចចិត្តចាប់ដកវាចេញអោយមកក្អួតខាងក្រៅរន្ធដាក់ពេគកម្រាលឡាន
។ ចំណែកឯវិជ្ជរ៉ាវិញនាងចាប់ផ្ដើមធ្វើជាមាយាដកខ្ញីយំខ្សិកខ្សួលអួលដើមក
ទុកអោយជូពីវង្វេងវង្វាន់ជាន់មេទាតាមលួងលោមនាងរហូតដល់បាត់យំ ។បន្ទាប់ពីអ្វីៗបានបញ្ចប់រួចរាល់ហើយ
ជូពីបានបើកឡានជូនវិជ្ជរ៉ាទៅផ្ទះវិញទាំងមិនទាន់អស់ចិត្ត
ចង់តែបន្តទឹកទីពីរទៀតប៉ុន្តែដោយឃើញថាវិជ្ជរ៉ាយំសោកបែបនេះក៏កាត់ចិត្តទុកទៅថ្ងៃក្រោយដើម្បីរកឱកាសចាត់ការនាងបន្តទៀតអោយបាត់ចិត្តចង់ជាយូរខែថ្ងៃ
។ ស្អែកឡើងពេលដែលចេញពីរៀនជូពីបានជូនវិជ្ជរ៉ាទៅផ្ទះ
ហើយតាមផ្លូវនាយក៏ឆ្លៀតបបួលនាងទៅឡើងឋានសួគ៌ទៀត
ប៉ុន្តែនាងបានឆ្លើយបដិសេធដោយយកលេសថាកំពុងតែហើមមិនទាន់បាត់ឈឺទេ
ធ្វើអោយជូពីខកបំណងតែក៏មានចិត្តរំភើបក្រៃលែងផងដែរដែលបានស៊ីហ្ស៊ីនក្លែងក្លាយរបស់វិជ្ជរ៉ាហាសហាស
ហែងមិនចេះយកចិត្តអ្នកនិពន្ធចាំតែអោយហែងបានស៊ីហ្ស៊ីនមែនទែនតើ
បន្ទាប់ពីបានប្រគល់ខ្លួនប្រាណហ្
គ្រាន់តែបានឃើញនីរ័ត្នភ្លាម ជូពីមានការពេញចិត្តនឹងនាងយ៉ាងខ្
ថ្ងៃមួយជូពីបានជួបជុំផឹកស៊ីជាមួ
ជួពីទាញទូរសព្ទឡើងចុចភ្លែតទៅហៅ
«អាឡូអូនសម្លាញ់នៅណា?»
«អូននៅផ្ទះ»
«ស្លៀកពាក់ចេញមកផឹកជាមួយបងនៅ
«OK 15 នាទីទៀតអូនទៅដល់ហើយ»
១៥នាទីក្រោយមក...
«សួស្ដីបងៗ»
«នេះជាពួកម៉ាកបងកុសល់និងសុជាតិ
«ចាសសួស្ដីបង»
«បាទសួស្ដី វិជ្ជរ៉ាពិតជាស្អាតដូចអាជូពីវា
«ចេះតែបញ្ជោគេហើយ»
«បងនិយាយមែនណាហេហេ»
តោះ Chheers。。。。
បន្ទាប់ពីផឹកអស់ជាច្រើនកែវ វិជ្ជរ៉ាចាប់ផ្ដើមស្រវឹងយ៉ាងជោ
ទៅដល់សណ្ឋាគារជូពីបានជួលបន្ទប់
បន្ទាប់ពីបញ្ចប់សមរភូមិក្តៅរួ
វិជ្ជរ៉ាបានត្រឹមដេកយំនឹកស្ដា
បន្ទាប់ពីជួបរឿងដ៏សោកសង្រែងនោះ
វិជ្ជរ៉ាដើរសំដៅទៅដល់មុខផ្ទះ
ស្រីណុចមើលទៅហាក់ដូចជាកំពុងមា
«អូយ.....អាស....អ៊ឹសៗៗ....ស្រួ
សុផុនកាន់តែបានចិត្តលើសដើម បុរសដែលមានមាឌធំមាំបុករុកវាយប្
អ្នកទាំងពីរបានក្រោកឡើងប្ដូរមួ
សុផុនហាក់ដូចជាថ្នឹកនឹងក្បាច់នេ
ស្រួលណាស់អូនៗ!!! សុផុនវាយលុកបណ្ដើរថ្ងូរបណ្ដើរ ប៉ុន្ដែស្រីណុចហាក់ដូចជាចុកជើ
សុផុនប្រឹងយោគចង្កេះគ្មានខ្លា
វិជ្ជរ៉ាឈរលួចមើលពួកគេទាំងពី
ជាអកុសលវិជ្ជរ៉ា បានដាច់ខ្យល់ស្លាប់បាត់ទៅហើយ ដោយបន្សល់ទុកនូវសំបុត្រពីរច្បា
«នីរ័ត្ន......បង......បង សុំទោស»«ហេតុអី......ក៏បងធ្វើបែបនេះ?យើ
នៅក្នុងសភាពសន្លប់ នីរ័ត្នបាននិយាយទាំងមមើ.....”ហេ
គ្រាន់តែឮពាក្យថា គូដណ្ដឹងភ្លាម សុផុនបានយល់សាច់រឿងភ្លាម ថាជារឿងស្នេហាត្រីកោណ ។ សុផុនក៏កើតចិត្តគំនុំសងសឹកឡើងមួ
បន្ទាប់ពីគយគន់សម្រស់បុប្ផាភ្នំ
សុផុនបន្តថើបត្រដុស បង្អូសចុះមកតាមត្របាក្បាលពោះរហូ
បន្ទាប់ពីឆាកប្រយុទ្ធបានបញ្ចប់ នីរ័ត្នបានសួរទៅកាន់សុផុនថាហេតុ
