រឿង ប្រវត្តិស្នេហ៍ហង្សភ្លើង និងមយូរាទឹកកក ស្រៀវអារម្មណ៏​ (ភាគ១)

 

នៅក្នុងគ្រួសារដ៏ក្រខ្សត់មួយដែលមានរបរជាអ្នកស៊ីឈ្នួលគេ ប្តីជាកម្មករលីសែងដើម្បីចញ្ចឹមប្រពន្ធដែលរស់នៅក្នុងខ្ទមកំសត់មួយឯចុងភូមិ។ អ្នកទាំងពីររស់នៅជាមួយគ្នារហូតបានកូនប្រុសម្នាក់ ពួកគេស្រលាញ់កូនប្រុសនោះណាស់ ហើយបានយកទៅអោយលោកចៅអធិការវត្តដាក់ឈ្មោះអោយ ដោយពួកគាត់មិនចេះអក្សរ។ លោកចៅអធិការពេលបានឃើញក្មេងនោះភ្លាមក៏មានឧបនិស្ស័យកើតចិត្តសណ្តោសស្រលាញ់ជាខ្លាំង ម្យ៉ាងមិនចង់អោយក្មេងមានអនាគតលំបាកដូចគ្រួសារ លោកចៅអធិការក៏មានសង្ឃដិការថា ចូរញ៉ោមទាំងពីរយកក្មេងនេះមកមិនអោយស្នាក់អាស្រ័យសិក្សារនៅទីនេះចុះ កាលណាដែលគេមានអាយុ៥ខួប ហើយព្រះតេជគុណក៏បានដាក់ឈ្មោះកូននោះថា មយូរ៉ា។

មយូរ៉ា កើនបានវ័យទើបតែ៤ឆ្នាំឪពុកគេក៏ចាប់ផ្តើមធ្លាក់ខ្លួនឈឺ ម្តាយគេមិនអាចរកប្រាក់រកពេទ្យនិង ទិញថ្នាំដើម្បីមកព្យាបាលឪពុកគេពុំបាន គាត់បានតែដើរខ្ចីប្រាក់នាក់ជិតខាងដើម្បីទិញថ្នាំមិនច្បាស់លាស់អោយប្តី។ បុរសជាប្តីក៏ធ្លាក់ខ្លួនឈឺធ្ងន់ទៅៗ រហូតដល់ស្លាប់ចោលប្រពន្ធនិងកូន T_T ។

ក្រោយពីធ្វើបុណ្យសពប្តីរួចនាងជាប្រពន្ធ បានយកកូនទៅផ្ញើរនឹងព្រះសង្ឃ ហើយខ្លួនបានទៅធ្វើជាអ្នកបំរើនៅក្នុងគ្រួសារអ្នកមានម្នាក់ ដើម្បីរកប្រាក់សងបំណុងគេ ។

ចំណែកមយូរ៉ាជាក្មេងម្នាក់ដែលមានភាពឧស្សាហ៍ព្យាយាមរៀនសូត្រនិងមិនចេះរអូររទាំ លោកអធិការវត្តនឹងព្រះសង្ឃនានាក្នុងវត្តតែងតែអោយនំចំណីនឹងប្រៀនប្រដៅជាពាក្យបទអក្សរសាស្រ្ត ជាលំហាត់ ជារឿយៗ ។

ក្នុងយប់មួយមានភ្លៀងធ្លាក់ខ្លាំង បង្អុរចុះមកដីជាង៥យ៉ាមធ្វើអោយតាមផ្លូវលិចស្រែលិចស្រូវអស់គ្មានសល់ នៅក្នុងភូមិគ្រិះមួយក៏ចាប់ផ្តើមមានសំលេងចលាចលដោយសារអ្នកស្រីក្នុងគ្រួសារនោះដល់ពេលប្រសូតបុត្រ ចំណែកនាក់បំរើទាំងអស់រត់ខ្វាត់ដៃខ្វាត់ជើងរកយាយម៉ប តែសុទ្ធតែរកពុំបានដោយមួលហេតុលេចផ្លូវទៅណាមិនរួច ។ ខណះពេលនោះមនុស្សស្រីនៅក្នុងភូមិគ្រិះមានតែម្តាយរបស់មយូរ៉ាទេដែលមានវ័យចាស់ជាងគេ គេក៏អោយគាត់ធ្វើជាយាយម៉បបង្កើតកូនអោយអ្នកស្រីនោះ ក្នុងពេលបង្កើនខ្លួនអ្នកស្រីនោះក្តៅដូចជាភ្លើងហើយកូននោះកើតបញ្ច្រាស់ធ្វើអោយនាងពិបាកសឹងតែកើតពុះបាន តែដោយម្តាយមយូរ៉ាជាអ្នកដែលធ្លាប់កើតកូនបញ្រ្ចាស់ដែលនោះអោយធ្វើតាម ទើបនាងនោះកើតមកបានក្មេងស្រីមួយដោយខ្លួនល្អស្អាត់ តែចំលែកក្មេងស្រីនោះមានពាក់ឈៀងសងខាង។

ឪពុកម្តាយនាងដែលជាគ្រួសារអ្នកមានទ្រព្យបានដាក់ឈ្មោះកូនស្រីខ្លួនឯងថា សុវណ្ណហង្ស ហើយចំណែកម្តាយមយូរ៉ាត្រូវបានគេអោយក្លាយជាម៉ែដោះមើលថែរនាងហង្សចាប់ពីថ្ងៃនាងកើត រហូតដល់នាងមានវ័យ ១៦ឆ្នាំ ។

នាងសុវណ្ណហង្សកាលបានពេញវ័យក្រមុំជាស្រីដែលមានរូបឆោមលោមពណ៌ល្អស្អាតស្រស់និយាយចំ ខ្ជូតម៉ង ទោះបីជានាងនៅក្នុងម្លប់មិនសូវដើរចេញទៅណាក៏នៅមានកំលោះក្នុងភូមិឆ្វែលចុះឆ្វែលឡើងមិនដាក់ដែរ។

ឆ្នាំមួយនារដូវបុណ្យចូលឆ្នាំក្នុងគ្រួសារលោកដង្ខៅដែលជាឪពុកនាងហង្សបានធ្វើកម្មវិធីបុណ្យកសាងវត្ត ដោយមានរៀបចំចង្ហាន់នំនែក ចេកផ្លែឈើថ្វាយព្រះសង្ឃ ហើយនឹងពេលរាត្រីមានការសំដែងល្ខោនបាសាក់និងចំរៀងផងនោះ។ នារាត្រីនោះនាងហង្សក៏បានសុំម្តាយឪពុកដើម្បីទៅមើលល្ខោននឹងគេព្រោះខ្លួនតាំងពីកើតមកពុំដែលបានស្គាល់នឹងឃើញម្តងណាឡើង។ ដោយការរំអុកពីកូនពេកឪពុកម្តាយនាងក៏អនុញ្ញាតអោយនាងទៅមើលល្ខោនតែតំរូវអោយនាងស្លៀកពាក់សំពត់អាវចាស់ៗ និងមានអ្នកបំរើប្រុសតាមការពារ ។

នៅក្នុងវត្តដោយមានមនុស្សច្រើនកុះក៏ពេកធ្វើអោយនាងហង្សវង្វេងគ្នាជាមួយនាក់ការពារបាត់ តែនាងដូចជាមិនខ្វល់ក៏ចេះតែឆ្មុលគេឯងរហូតដល់មុខឆាក។ កំពុងតែតាមដានមើលល្ខោនជក់ចិត្តស្រាប់តែមានក្មេងកំលោះពីរបីនាក់មកបញ្ច្រៀតជិតនាងហើយចាប់ផ្តើមរលូកបន្លំចាប់នេះចាប់នោះ ពេលនោះនាងមិនហ៊ានស្រែកទេចេះតែងាកគេចៗ ហើយពួកនោះក៏ចេះតែតាម នាងក៏រត់មួយទំហឹងទៅបុកនាយមយូរ៉ាដែលកំពុងតែឈស៊ីនំមើលល្ខោន ដួលទីណាត់ទីណែង រហែកអាវទៀត នាយ មយូរ៉ាក៏ងើបឡើងហើយក្របួចនាងហង្សឡើង ហើយនិយាយថា (មកពីណា ហើយប្រញាប់ទៅណាបានជារត់មកបុកគេឯងយ៉ាងនេះ?) នាងហង្សក៏ចង្អុលដៃទៅពួកក្មេងពាលហើយនិយាយថា (ពួកនោះវាលូកលាន់ខ្ញុំ ហើយខ្ញុំគេចពីវាបានរត់មកបុកពូឯង អោយខ្ញុំសុំទោសផង) ។ពួកក្មេងពាលឃើញនាងចង្អុលដាក់ ហើយស្មានថាស្គាល់គ្នាជាមួយមយូរ៉ា ពួកគេក៏គេចអស់ទៅ។ ឯមយូរ៉ាក៏និយាយថា

មយូរ៉ា ( អាឡូវពួកវាទៅអស់ហើយ តែនាងទៅមិនបានទេ សងនំខ្ញុំសិនមក)

នាងហង្សក៏លូកដៃយកលុយរកមិនឃើញមិនដឹងបាត់ទៅណា នាងក៏និយាយថា 

(ខ្ញុំបាត់លុយអស់ហើយ ចាំស្អែកចាំខ្ញុំសងបានទេ) 

មយូរ៉ា : បាត់លុយ ហឹស ខ្ញុំមើលទៅនាងដូចជាគ្មានលុយនឹងបាត់ទេ

ហង្ស : ម៉េចបានពូឯងនិយាយចឹងខ្ញុំជាកូនស្រីដង្ខៅដែលរៀបចំពិធីនេះឡើងណា

មយូរ៉ា : ស្អីគេ កូនដង្ខៅ ? ហើយកូនដង្ខៅស្លៀកពាក់ចឹង? កុំអួតអីខ្មាសគេ

ហង្សចាប់ផ្តើមយំហើយនិយាយថា : មែនណាពូ ខ្ញុំកូនដង្ខៅមែនណា ចាំស្អែកចាំខ្ញុំសងពូឯងវិញ

មយូរ៉ាឃើញនាងយំក៏អាណិត តែគេមិនជឿថានាងកូនដង្ខៅនោះទេ

មយូរ៉ា : ទៅ ! ឈប់យំទៅ ! ស្អែកក៏ស្អែងទៅ

មយូរ៉ានិយាយហើយក៏ដើរចេញទៅ ចំណែកនាងហង្សមើលឆ្វេងមើលស្តាំមិនដឹងថាខ្លួនឯងនៅទីណា ក៏ខំប្រឹងរត់តាមនាយមយូរ៉ា នាងមយូរ៉ាងាកទៅឃើញនាងហង្សដើរតាមក៏ឈប់ហើយសួរ

មយូរ៉ា : ម៉េចមិនទៅផ្ទះមកតាមខ្ញុំធ្វើអី

ហង្ស : ខ្ញុំមិនស្គាល់ផ្លូវទេ ខ្ញុំវង្វេងហើយ ពូជួយជួនខ្ញុំទៅផ្ទះតិចមក

មយូរ៉ា : អោយខ្ញុំជួននាងទៅយ៉ាងម៉េចបើខ្ញុំមិនស្គាល់ផ្ទះនាងផង

ហង្ស : ផ្ទះខ្ញុំគឺផ្ទះដង្ខៅ ពូស្គាល់ផ្ទះដង្ខៅទេ 

មយូរ៉ា : ខ្ញុំមិនស្គាល់ទេ មិនដឹងដង្ខៅអីផង

នាងហង្សចាប់ផ្តើមយំទៀត ។ នាយមយូរ៉ាឃើញនាងយំចាប់ផ្តើមអាណិតទៀតហើយ ក៏និយាយថា : អឺៗ ឈប់យំទៅចាំខ្ញុំជួនទៅ មិនស្គាល់ចាំសួរគេតាមផ្លូវទៅ ។ នាងហង្សក៏ឈប់យំហើយងើបឡើងដើរតាមមយូរ៉ាចេញពីវត្ត មយូរ៉ាក៏ចេះតែសួរគេរកផ្ទះដង្ខៅតាមផ្លូវជាងរឿយៗ ហើយចេះតែដើរតាមគេចង្អុល ដើរមិនយូរប៉ុន្មាននាងហង្សក៏អស់កំលាំងព្រោះផ្ទះដង្ខៅនៅឆ្ងាយ ហើយម្យ៉ាននាងមិនដែលដើរឆ្ងាយបែបនឹងទេ កាលនាងនៅជាមួយឪពុកម្តាយទៅណាមកណាជិះតែរទេះ ដល់ពេលនេះដើរនាងទៅមិនរួចក៏សុំមយូរ៉ាឈប់សិន ! មយូរ៉ាពេលនោះពិតជាធុញនាងក្លាំងណាស់ ស្រីអីរំអួយយ៉ាងនេះ ។ ចៃដន្យពេលនោះភ្លៀងក៏ធ្លាក់មកពួកគេក៏រត់រកកន្លែងជ្រក់ដល់ផ្ទះចាស់មួយដាច់ពីគេ។ ភ្លៀងចេះតែខ្លាំងទៅៗ មិនឃើញស្បើយសោះ ចំណែកនាងហង្សដោយខ្លួនទទឹកផងរងាផងអស់កំលាំងផងក៏គេងញាក់អោបខ្លួននៅលើឥដ្ឋ ម្នាក់ឯង។ មយូរ៉ាឃើញគួរអោយអាសូរក៏ដោះអាវខ្លួនឯងអោយនាងដណ្តប់ ។ ភ្លៀងនៅតែធ្លាក់ ផ្ទះនោះងងឹតស្លុបមានតែពន្លឺច័ន្ទ ម្តងមានម្តងបាត់ដោយពពកខ្មៅបាំងបិទ នាងហង្សនៅតែរងាញាក់កាត់តែខ្លាំងទៅ មយូរ៉ាក៏ចាប់នាងមើល គ្រាន់តែប៉ះភ្លាមខ្លួននាងក្តៅដូចភ្លើង នាយយើងភ័យណាស់គិតថានាងប្រកដជាឈឺហើយ នាងមិនដឹងធ្វើយ៉ាងម៉េច មានតែអង្គុយអោបនាងដើម្បីបំបាត់ភាពរងា! មួយសន្ទុះក្រោយមកនាងក៏លែងញាក់ តែមយូរ៉ានៅតែអោបនាងជាប់នឹងទ្រូង នាងហង្សបើកភ្នែកឡើងហើយងើយមើលមុខមយូរ៉ា ដោយមិននិយាយអីមួយម៉ាត់ ព្រោះភាពកក់ក្តៅរបស់កំលោះមាឌធំសាច់ណែនម្នាក់នេះធ្វើអោយនាងមានអារម្មណ៍ស្រណុកឥតឧបម៉ា ! នាយមយូរ៉ាក៏ងាកមកមើលដឹងថានាងដឹងខ្លូនក៏សួរនាងថា (នាងយ៉ាងម៉េចហើយ) នាងហង្សមិនបានតបអីទេ បែរជាញញឹមហើយក្រវីក្បាលដាក់គេទៅវិញ ។ ពេលនោះក្រសែភ្នែកក្រមុំកំលោះក៏ចាប់ផ្តើមប្រទាក់ក្រឡាជាប់គ្នា ជាមួយនឹងពន្លឺរន្ទះនឹងផ្លេកបន្ទោរម្តងៗ សំរស់របស់នាងហង្សបានទាក់ចិត្តកំលោះកូនសិស្សលោកអោយលង់ក្នុងស្នាមញញឹមដែរនាងផ្តល់អោយស្មើរនឹងពាក្យថាពេញចិត្ត។ ភ្លើងតណ្ហារបស់កំលោះមយូរ៉ាក៏ចាប់ផ្តើមឆេះឡើង នាយមើលបបូរមាត់ដ៏ក្រហមរបស់នាងហង្ស ដោយទប់ចិត្តមិនបានគេក៏យកម៉ាត់ទៅផ្អឹបនឹងមាត់នាង ហើយចាប់ថើមញក់ញីថ្នមៗលើផែនថ្ពាល់ ស្រូបក្លិនដ៏ក្រអូបនៃក្រមុំព្រហ្មចារីយ៍ពីថ្ពាល់អូសទៅកញ្ចឹងក ពីកញ្ចឹងក អូសមកថ្ពាស់ បន្ទាប់មកគេក៏ផ្អឹបបបូរមាត់ជាប់គ្នាម្តងទៀតតែម្តងនេះគេបានបង្ហើបម៉ាត់សូកអណ្តាតចូលទៅក្នុងក្រអូមមាត់របស់នាងហង្ស ចំណែកនាហង្សវិញ ខ្លួនចាប់ផ្តើមរឹងបាត់បងស្មារតីអស់ពីខ្លួនព្រោះតែលង់ក្នុងល្បែងតណ្ហាបណ្តោយអោយគេធ្វើអ្វីតាមចិត្ត មយូរ៉ាបានដៃក៏យកដៃទៅស្ទាប់ដើមទ្រូងនាងហង្ស ពេលនោះនាងហង្សគ្មានកំលាំងនឹងចាប់ដៃនាយចេញនោះទេ គេក៏ច្របាច់ថ្នមហើយលូកដៃទៅក្នុងវាយលុកចុងកំពូលដែលតូចសឹងតែរកមិនឃើញ ដើមទ្រូងនាងមិនធំទេតែល្មមនឹងដៃកំលោះស្រុកស្រែអង្អែលច្របាច់ដើម្បីកំដៅតណ្ហាម៉ាសប្បាយ ពេលនោះសំលេងថ្ងូរក៏លាន់លឺរហឹងដាក់ត្រចៀតនាយមយូរ៉ា នាយយើងក៏បន្តលូកដៃឆ្លីតិចៗលើចុងកំពូលរួចសើយអាវនាងឡើង យកមាត់ទៅផ្លួករស់ជាតិ គេចាប់ខំចុងភ្នំដោយប្រើអណ្តាយទៅបបោសអង្អែលដូចគេក្រឡឹងក្បាល់ប៉ូស៊ី នាងហង្សចាប់ឡើងអារម្មណ៍ពុះកញ្រ្ចោលក្លាំងថ្ងូរ ហឹសហឹស កាត់តែខ្លាំងធ្វើអោយនាគរាគ មយូរ៉ាខឹងខ្លាំងសឹងតែព្រោះពិសចេញមកខាងក្រៅ។ មយូរ៉ាក៏ផ្តេកខ្លួននាងហង្ស បន្ទាប់មកគេក៏ចាប់ផ្តើមដោះអាវនឹងស្រាតសំពត់នាងចេញ ចំណែកខោគេក៏មិនទុកដែរគេស្រាត់បោះទៅចំហៀង ពេលនោះគេទៅពីរនាក់គេបឺតមាត់គ្នាដោយមយូរ៉ានៅពីលើ (ចង់រៀបរាប់តួខ្លួននាងដែរតែពេលនោះងងឹតពេកមើលអត់ច្បាស់) ដៃរបស់មយូរ៉ាមួយបានរាវទៅរកល្អាងអាថ៌កំបាំងដែលនៅប្រឡោះភ្លៅហង្ស ពេលនោះទឹកអម្រឹតបានហូរមកជោគជាំ សាយក្លិនក្រអូបដល់ដំបងវាយឆ្កែ នាយក៏ចាប់លើកដំបងងាកទៅរករណ្តៅដែរសឹងតែគ្មានប្រហោង ហើយសូកចូលបន្តិច ច្រិប! នាងហង្សស្រែកថ្ងូរ អឹស ដោលគូទឡើង នាយយើងក៏រុកថែមបន្តិចទៀតចូលបានក្បាល នាងហង្ស ស្រែកសឹងបែកសំលេងហើយរុងទ្រូងមយូរ៉ាចេញ តែមយូរ៉ាវិញនៅតែខំបោលចូលដោយមិនគិតពីការឈឺចាប់របស់ហង្សទាល់តែសោះ ៤ទៅ៥នាទីក្រោយ នាគរាជមយូរ៉ាក៏សំរេចចូលទៅក្នុងរន្ធហង្ស ទាំងមានឈាមហូរចុះមកតាមទឹកអម្រឹត។ នាគរាជតាំងកាលខ្លួនចូលកប់ទៅហើយក៏ ងាកខ្លួនរង្កឹលចុះឡើងស្រាលៗ ធ្វើអោយហង្សទេពចាប់អោបកប្រឹងខ្លួនទប់នូវកំលាំងបុងរបស់ស្តេចនាគ នាងហង្សថ្ងូរ ហឹសហឹស អោយកមយូរ៉ាជាប់មិនលែន ឯមយូរ៉ាក៏នៅតែប្រឹងបញ្ជានាគរាជអោយត្បុលចូលរន្ធហង្សរហូតក្អែរពិសចេញពេលរូងហង្ស ។ ពួកគេក៏គេងអោបគ្នាមួយសន្ទុះធំ ភ្លៀងក៏រាំង គេក៏នាំគ្នាងើបឡើងស្លៀកពាក់ដើម្បីបន្តដំណើរទៅមុខទៀត។

និយាយពីឪពុកម្តាយនាងហង្សវិញ កាលដែលបាត់កូនស្រីមានអារម្មណ៍ខ្វល់ខ្វាយព្រួយបារម្មណ៍ឥតគណនា។ ម្តាយយំបោកខ្លួនព្រោះមានតែកូនស្រីមួយសំណព្វចិត្ត រឺឯឪពុកនាងបានអោយបាវព្រាវ ដើររកខ្មួលខ្មាញពេញ ទឹកពេញដី ! ចៃដន្យអី ពួកគេក៏ដើរមកប្រទះឃើញនាងហង្សដើរកាន់ដៃគ្នាជាមួយមយូរ៉ា គេក៏ចាប់នាងចេញទៅថា ឪពុកនាងបារម្មណ៍ខ្លាំងណាស់ មិនតែប៉ុណ្ណោះបាននាំគ្នាវាយដំច្រំធាក់នាយមយូរ៉ា ទោះនាងហង្សខំប្រឹងឃាត់យ៉ាងណាក៏មិនស្តាប់ គេវាយមយូរ៉ាឡើងដេកដួលសន្លប់ក្នុងថ្លុកឈាម។ បន្ទាប់ពីមយូរ៉ាសន្លប់គេក៏នាំនាងហង្សទៅភូមិគ្រឹះជួបឪពុកម្តាយនាងវិញ។

​​​​   

ព្រលឹមស្រាងៗ មាន់រងាវកសិករបានចេញពីផ្ទះដើម្បីទៅធ្វើស្រែចំការ ក៏ប្រទះឃើញនាយមយូរ៉ា កំពុងតែដេកសន្លប់ក្នុងធ្លុកឈាមដែលលាយជាមួយទឹកភ្លៀង ក្រហមច្រាស ពួកគេចាប់លើកមយូរ៉ាឡើងទើបគេស្គាល់ថាជាកូនសិស្សលោកដែលរៀននៅវត្ត ពួកគេក៏ជួយគ្នានាំនាយមយូរ៉ាទៅកាន់វត្តវិញ។ ក្រោយពេលដឹងខ្លួនទោះជាមានអ្នកណាមកសួរពីមូលហេតុក៏មយូរ៉ាមិននិយាយប្រាប់ទាំងអស់គេគ្រាន់តែប្រាប់ថា គេភ្លេចអស់ហើយតែប៉ុណ្ណោះ ។ ប៉ុន្តែសំរាប់អារម្មណ៍របស់គេវិញនៅតែដឹតដាមនូវស្នាមញញឹមរបស់នាងហង្សជាដរាប ហើយគេតែងតែអង្គុយសញ្ជឹងគិតដល់នាងហង្សជារៀងរាល់យប់ ហើយគេសែនអាសោចខ្លួនណាស់ ដែលខ្លួនក្រហើយបែរជាមានស្នេហាជាមួយកូនដង្ខៅទៅវិញ គិតយូរទៅកាន់តែឈឺឡើង ៗ។ ចំណែកនាងហង្សក៏ដូចគ្នាព្រោះស្នេហាដំបូងក្នុងឆាកជីវិតបានព្រាត់ប្រាស់ទាំងខ្លួនឯងមិនដែលស្គាល់ឈ្មោះគេនឹងរូបរាងពិតប្រាកដ ក្តីស្នេហាកើតឡើងនៅក្នុងភាពងងឹតមើលមិនឃើញជាក់នឹងភ្នែកហើយក៏មិនប្រាកដថាស្គាល់ដែរនៅពេលដែលជួបគ្នា ។ ភាពឯការ នឹងការរលឹកចំពោះគូរស្នេហ៍មិនមែនជារឿងធម្មតាទេ (ដូចធ្លាប់ដឹងហើយមិនបាច់បកស្រាយច្រើន) នាងតែងតែបន់ស្រន់អោយបានជួបគេម្តងទៀត ……… (តែវាសនាមិនបានកំណត់អោយពួកគេជួបគ្នានោះទេ តែខ្ញុំអ្នកនិពន្ធខ្ញុំនឹងអោយជួប តែមិនមែនពេលនេះទេ )។ អស់រយះកាលក្រោយមកនាងហង្សបានធ្លាក់ខ្លួនឈឺដូចជាជំងឺស្នេហាមិនដឹងព្រោះខ្លួននាងកាន់តែខ្សោយទៅៗ បាយក៏មិនបានគេងក៏មិនលក់ព្រោះតែនឹកប្រុសស្នេហ៍ ។ឪពុកម្តាយនាងបារម្មណ៍ខ្លាំងណាស់ បានទៅគាស់អស់គ្រូពេទ្យល្បីៗដើម្បីមកព្យាបាលកូនស្រី តែគ្រប់គ្រូពេទ្យសុទ្ធតែនិយាយថានាងគ្មានជំងឺអីនោះទេ ។ អ្នកស្រីដង្ខៅក៏នាំនាងទៅស្រោចទឹកនឹងអោយលោកចៅអធិការមើលអោយក្រែងនាងខុសមាត់ខុសក។ ពេលទៅដល់លើកុដលោក នាងហង្សសឹងតែអង្គុយសំពះលោកពុំបាន ចំណែកនាយមយូរ៉ាក៏លើទឹកតែដើម្បីមកទទួលភ្ញៀវ ពេលនោះនាយមើលទៅនាងដូចជាធ្លាប់ស្គាល់តែមិនដឹងជួបនៅឯណា ព្រោះគេធ្លាប់ស្គាល់តែស្នាមញញឹមរបស់នាងតែប៉ុណ្ណោះ ហើយពេលនេះនាងស្លេកស្លាំង អង្គុយសំកុកដូចមនុស្សគ្មានវិញ្ញាណ ហើយនាងហង្សមិនបានងាកមើលនាយមយូរ៉ានោះទេ ទុកអោយនាយយើងមើលគេរហូតដល់ចៅអធិការដេញចេញតែក្នុងពេលនោះដែរនាយមយូរ៉ាក៏ដឹងជាក់ថានាងគឺជាកូនស្រីរបស់ដង្ខៅដែរ ហើយគេគិតក្នុងចិត្តថាប្រាកដថាជានាងហើយដែលជាមនុស្សស្រីដែលគេគេងគិតរាល់យប់នោះ។

ក្រោយពីមើលនឹងសួរនាងហង្សហើយលោកចៅអធិការដឹងថានាងមានជំងឺផ្លូវចិត្តក៏ចេះតែផ្តល់សង្ឃដិការអប់រំផ្លូវចិត្តអោយមានការតស៊ូព្រោះអ្វីៗនឹងប្រែមកជាល្អវិញបើយើងចេះប្រើពេលវេលានឹងរក្សាសុខភាពខ្លួនឯង បើទោះជាអ្វីដែលយើងរង់់ចាំមកដល់ហើយយើងគ្មានអ្វីទៅទទួលយកក៏គ្មានបានផលអ្វីដែរ ។

ក្រោយពីស្តាប់យល់នូវសង្ឃដិការរបស់លោកចៅអធិការរួចនាងហង្សក៏មានការតស៊ូព្យាយាមខ្លួនឯងអោយមានកំលាំងឡើងវិញ តែអ្វីដែលនាងព្យាយាមនៅតែមិនអាចសង្កត់ចិត្តលើការនឹកនោះបាន ធ្វើអោយនាងនៅតែខ្សោយគ្មានកំលាំងដដែល !

គ្រាមួយមយូរ៉ាដែលចិត្តកំពុងនឹក និងអំណាចនៃសេចក្តីស្រលាញ់ក៏បានបណ្តាលចិត្តអោយទៅរកនាងហង្ស ដោយបន្លំខ្លួនចូលទៅក្នុងភូមិគ្រឹះដោយយកលេសថាទៅរកម្តាយ ព្រោះម្តាយមយូរ៉ាជាមេដោះរបស់នាងហង្ស ។ ក្រោយពីសួរសុខទុកម្តាយរួច ខ្លួនក៏ធ្វើជានិយាយពីនេះពីនោះសួរដល់ដឹងរឿងនាងហង្សដែលធ្លាក់ខ្លួនឈឺ ។ គ្រានោះគេក៏បានសរសេរសំបុត្រមួយដែលមានការរៀបរាប់ពីការជួបគ្នារវាងគេនឹងនាង ហើយបោះវាចូលទៅក្នុងបន្ទប់នាងតាមបង្អួច ។

ក្រោយពីមើលឃើញនូវសបុត្រស្នេហ៍សារស័ព្ទរួចនាងហង្សចាប់ផ្តើមចេះញញឹម ទឹកមុខក៏ប្រែប្រួលទៅជាមានឈាមស្រស់ថ្លាឡើងវិញ (គិតទៅអំណាចស្នេហាពិតជាខ្លាំងក្លាមែន)។ ចាប់តាំងពីពេលនោះមកពួកគេតែងតែសរសេរសំណេរផ្ញើអោយគ្នាដោយនាងហង្សលាក់វានៅក្នុងផើងផ្កា ហើយមយូរ៉ាគប់សំបុត្រចូលទៅក្នុងបន្ទប់អោយទៅនាង។

ការនឹករលឹកគ្នាដោយបានឃើញតែសំណេរក្នុងសំបុត្រវាពិតជាមិនគ្រប់គ្រាន់សំរាប់គូរស្នេហាមួយនេះឡើង។ រាត្រីយប់មួយពួកគេក៏បានណាត់ជួបគ្នានៅផ្ទះចាស់មួយដែលនៅក្បែរផ្ទះនាងហង្ស ដោយមិនអោយអ្នកណាដឹង ។

ការជួបគ្នាដោយការនឹករលឹងគ្រាដំបូង មយូរ៉ាបានអោបនាងហង្សយ៉ាងជាប់ក្នុងដើមទ្រូងធ្វើអោយនាងហង្សនឹកឃើញនូវភាពកក់ក្តៅមួយនេះម្តងទៀត ទឹកភ្នែកក៏ចាប់ផ្តើមស្រក់ចុះមកមឹតៗ …

មយូរ៉ា : បងពិតជានឹកអូនខ្លាំងណាស់ តើអូនមាននឹកបងដែរទេ?

ចំណែកនាងហង្សមិនបានតបទេ គឺនាងញញឹមទាំងទឹកភ្នែកស្រក់ជោរថ្ពាល់ហើយងួកក្បាល។ មយូរ៉ាក៏ខំប្រឹងញញឹមតបវិញហើយដៃគេទាំងគូរក៏ចាប់ស្ទាបលើផ្ទៃមុខនាងហង្ស មើលកែវភ្នែកដ៏ស្រទន់ដែលមានទាំងទឹកភ្នែកដែលដក់ជាប់ជាមួយផងនោះ បង្ហាយអោយមយូរ៉ាដឹងថាការនឹករលឹករបស់នាងពិតជាមានយ៉ាងប្រាកដ។ មយូរ៉ាចាប់ថើបថ្ពាល់ដែកជោគដោយទឹកភ្នែកនាងថ្នមៗ នាងហង្សអោយមយូរ៉ាយ៉ាងជាប់ មយូរ៉ាអស់ពីថើបថ្ពាល់គេចាប់ថើបបឺតជញ្ជក់មាត់នាងហង្សដោយប្រើអណ្តាតគ្រលាស់ចុះឡើង អារម្មណ៍ស្នេហ៍រោលរាលក៏កើតឡើងម្តងទៀត តែលើកនេះនាងហង្សក៏បានប្រើអណ្តាតគ្រលាស់តប់ទៅវិញដែរមិនដូចពីលើកមុនឡើង នាងហង្សក៏ប្រលេះលេវអាវមយូរ៉ាម្តងមួយរហូតដល់អស់ហើយក៏ដោះវាចេញ ខណះពេលនោះមយូរ៉ាក៏មិនទំនេរដែរមាត់គេនៅជាប់នឹងទ្រូងនាង ហើយក៏កំពុងតែឈ្មុលខាំញិញលើកំពូលភ្នំស្នេហ៍របស់ហង្សទេព ល្អាងស្នេហ៍ហង្សទេពក៏មានទឹកអំរិតហូរចុះមកជោរសាឡុយដែរ មយូរ៉ាជាប់មាត់នឹងភ្នំតែដៃបែរជាទៅរុសរើតំបន់ត្រីកោណមាសរបស់ស្តេចហង្សទៅវិញ ហើយថែមទាំងធ្វើអោយល្អាងស្នេហ៍បែកទឹកជោគជាំ ។ហង្សទេពកាលដែលមានគេវាយលុកល្អាងខ្លួនក៏ផ្តើមស្រែកថ្ងូរចេញសំលេងរហឹម ហឹសហឹស បើកចំហរមាត់ល្អាងអោយហត្ថាមយូរ៉ាលូកចូលតាមចិត្ត តែនាងក៏មិននៅស្ងៀតដែរ នាងបានប្រើស្លាប់ដ៏ស្រលូនទៅច្បូតដំបងសិល្យ៍នៃស្តេចបិសាចនាគរបស់មយូរ៉ាទឹកកកដែរត្រជាក់ស្រេបអោយកើនមាឌហើយប្រែជាក្តៅអ៊ុនៗ ។មយូរ៉ាឈ្មុលលើភ្នំអស់ចិត្តក៏ឆ្មុលត្បុលចុះក្រោមកាត់តាមអង្កត់ផ្ជិត ឆ្ពោះទៅកាន់ទីតំបន់គ្រោះថ្នាក់ដែលដៃគេកំពុងតែវាយលុក ចំណែកនាងហង្សពេលគេវាយបបោសកាត់ពីភ្នំមកដល់តំបន់ទំនាបក៏ផតពោះធ្វើអោយមូរ៉ាហើបផុតមាត់ពីផ្ជិតបន្តិចតែទៅធ្លាក់វិញនៅល្អាងស្នេហ៍មរណះតែម្តង។ ឃើញកងចំនួយមកដល់ ហត្ថាមយូរ៉ាក៏ដកចេញបន្តិចអោយមេបក្ស ប្រើអណ្តាតវាយចូលម្តង។ អណ្តាតពិឃាតស្តេចមយូរ៉ាទើបតែប៉ះបន្តិចធ្វើអោយភ្នំដែលនៅសងខាងល្អាងអាថ៌កំបាំងគាប់ចូលសឹងជាប់ក្បាលមយូរ៉ា តែមយូរ៉ានៅតែវាយលុកដដែលទោះបីទ្វាល្អាងគាបចូលក៏ដោយ ពេលនោះទឹកជ្រោះក៏បង្អុរចុះមក សំលេងផ្គររន្ទះក៏បន្ទរឡើង ហឹសហឹស ដៃហង្សទេពក៏ដកពីដំបងយក្សមកចាប់បោចសក់មយូរ៉ាវិញ នាងបោយបណ្តើរថ្ងូរបណ្តើរ មួយស្របក់ក្រោយមកមយូរ៉ាក៏ ងើបក្បាល់ដើម្បីដកដង្ហើម តែនាងហង្សមិនអោយនាយដកដង្ហើមស្រួលទេគឺគេចាប់ក្បាលងាកមកបឺតមាត់ទាំងកំរោល ភ្លើងស្នេហ៍ពុះកព្ជ្រោលប្រៀបបីដូចទឹកដែលកំពុងពុះ ពេលនោះខោរបស់មយូរ៉ាមិនដឹងជានាងហង្សលួចដោះចេញពីពេលណា ធ្វើអោយនាគរាជពិសស្នេហ៍បង្ហាញឬទ្ធិតំឡើងមាឌយ៉ាងកាចសាហាវ កំលាំងពេញបឹបនៃកំលោះមយូរ៉ា និងកូននាគរបស់គេបានបណ្តាអោយម្ចាស់វាហែកភ្នំដែលគៀបល្អាងភ្នំអោយរហើបឡើងចេញរូងហង្សទេពដែលគេធ្លាប់បុករុកចូលកាលពីលើកមុន ភ្លាមនោះល្អាងរបើកបន្តិចនាគរាជគិតថាជាឪកាសហើយ ក៏បោលក្បាលហោះទៅចូលជ្រុចកប់ដល់គល បែកទឹកខ្ជាយហង្សទេពស្រែកភ្លាត់សំលេង អាសអាស ដៃអោបខ្នងក្រញៅ មយូរ៉ាពើតចង្កេះសាប់រុលទាញចេញ ដូចជាមានកំលាំងស្រូបចូលទៅវិញ ដូចនេះធ្វើអោយកំលាំងបុកកាន់តែខ្លាំងលាន់ ផ្លាច់ៗ ផ្លាប់ៗ ហង្សទេពដង្ហក់ញ័រមាត់ មិនយូរប៉ុន្មាននាគរាជប្រុងក្អែរពិសចេញមកទាំងឆាប់រហ័សតែត្រូវមយូរ៉ាទាញចេញមកក្រៅអោយដកដង្ហើមម៉ាភ្លេតសិន កូននាគសំរាកតែមយូរ៉ាមិនបានសំរាកទេដៃគេទៅជំនួសម្តង ម្តងនេះគេបើចង្គុរនឹងកណ្តាលផ្គួបគ្នាលូចចូលទៅក្នុងរូងហង្សហើយសាប់យ៉ាងញាប់ស្មេរ នាងហង្សស្រែកគ្រហឹម ហឹសហឹស ទឹកអម្រឹតផ្ទុះចេញមកប្រឡាក់ដៃមយូរ៉ាជោគ ពេលដឹងថាហង្សធ្លាក់ទឹកហើយគេក៏មិនបង្អង់ពេលទៀតដែរ នាគរាជតំឡើងក្បាលសំដែលឬទ្ធិបោលក្បាលចូលរូងម្តងទៀង ផ្លឹបៗមយូរ៉ាក្រពុលមុខចាប់បែរក្រឡាប់ផែនដីអោយរូងភ្នំបែរទៅក្រោយវិញ នាយយើងក៏ឆ្លាស់ខ្លួនទៅពីក្រោយនាងហង្សវិញ ពេលមកដល់ក្រោយមយូរ៉ាហើរសំលឹងមើលរាងនាងហង្សអេនមកក្រោយប្រៀបបីដូចជាស្ពានចំលងស្នេហ៍ ទេសភាពពិតជាស្អាតណាស់សក្បុសគ្មានស្នាមប្រឡាក់អីបន្តិច មើលភ្លឹកមួយស្របក់ទើបគាត់សំរេចចិត្តដកសោរសុវណ្ណសូកបញ្ចូលទៅកាច់ទ្វាមាសរបស់នាងហង្សតែដូចជាមានភាពរហឹលគ្រាន់បើគេក៏រំយោលខ្លួន ផ្លាច់ផ្លាច់ នាងហង្សថ្ងូរដូរសំលេងលឺ អឹសអឹស អាសអាស នាគរាជបោលក្បាល់ឡើងក្រហម ទប់មិនជាប់ទេម្តងនេះ អឹសអឹស ច្រូចៗ (ចប់) ដោយមួលហេតុរូងចង្អៀតនឹងអារម្មណ៍ពុះខ្លាំង ធ្វើអោយមយូរ៉ាបាញ់ទឹកចូលរោកហង្ស។

បន្ទាប់ពីចប់យុទ្ធនាការសឹកពួកគេក៏នៅអង្គុយអោបគ្នាអោយបានភាពនឹក ហើយសន្យាថានឹងរស់នៅជាមួយគ្នារហូតដោយពុំមានអ្វីអាចបំបែកបំបាក់បាន។ ពាក្យចាស់លោកថា មនុស្សគិតមិនដូចទេវតាគិត វាពិតមែន ខណះពេលដែលមយូរ៉ាជួននាងហង្សទៅផ្ទះបានជួបនឹងលោកដង្ខៅដែលចេញតាមរកកូនស្រីជាមួយអ្នកបំរើ ពេលនោះគាត់ក៏ចាប់បំបែកគេទាំងពីរហើយ អោយនាក់បំរើវាយមយូរ៉ាបំបាក់ជើងដើម្បីកុំអោយមកទាក់ទងនឹងកូនស្រីគាត់ទៀត ម្តាយមយូរ៉ាពេលឃើញកូនត្រូវគេវាយបែបនេះបានយំអោបជើងលោកដង្ខៅអង្វរអោយដោះលែកកូន តែដង្ខៅមិនត្រឹមតែមិនស្តាប់ទេថែមទាំងចោទគាត់ថា ជាមេខ្យល់នាំកូនខ្លួនឯងអោយមកពាក្យព័ន្ធនឹងកូនស្រី ហើយអោយគេចាប់វាយនាក់ទាំងពីរម្តាយកូនជាមួយគ្នា។ គ្រានោះដោយចិត្តសណ្តោសស្រលាញ់កូន ម្តាយសុខចិត្តយកខ្លួនពាំងកូនអោយគេវាយរហូតដល់បាត់បងជីវិត។ ពេលដឹងថាម្តាយមយូរ៉ាស្លាប់អ្នកទាំងអស់គ្នាក៏ឈប់វាយ មយូរ៉ាយំអោបម្តាយទ្រហោរយំ ចំណែកនាងហង្សក៏ស្រែកអោយឪពុកខ្លួនថាចិត្តសាហាវ រីឯម្តាយនាងហង្សវិញបានតែឈយំឃាត់កូនកុំអោយទៅជួយមយូរ៉ា តែនាងមិនស្តាប់បានច្រានម្តាយខ្លួនឯងចេញ ហើយរត់ទៅយំអោបមយូរ៉ា ម្តាយនាងហង្សពេលកូនច្រានចេញក៏ដួលបោកក្បាលនឹងថ្មស្លាប់ភ្លាមៗ។ លោកដង្ខៅស្លុតចិត្តនឹងដោយភាពឆេងឆាវផង បានបញ្ជាអោយគេយកនាងហង្សនឹងមយូរ៉ាទៅសំលាប់ចោលហើយបានដាក់បណ្តាសារថា ( សូមអោយនាក់ទាំងពីរបែកបាតក់ជាដរាប )។ ក្រោយពេលបញ្ជាគេអោយសំលាប់កូនខ្លួនឯងហើយ លោកដង្ខៅក៏ក្លាយទៅជាមួយឡប់សតិ ស្ទើរឆ្គួតស្ទើរជា ចេះតែស្រែកហៅកូននឹងប្រពន្ធ ។ ចំណែក នាងហង្ស ក៏កើតជាសត្វហង្សភ្លើងដែលរស់នៅក្នុងល្អាងភ្នំភ្លើង និងគ្មាននរណាចូលជិតបានឡើយទោះបីជាប្រភេទសត្វដូចគ្នាក៏ដោយ រីឯមយូរ៉ាក៏កើតជាសត្វមយូរ៉ាទឹកកកដែលរស់នៅតំបន់ប៉ូលដែលជាតំបន់សែនឆ្ងាយពីគ្នានឹងហង្សភ្លើង តែដោយអំណាចស្នេហាពួកគេនៅតែហើរមកជួបគ្នា ពួកគេអាចជួបគ្នាបានតែមិនអាចប៉ះគ្នាបានឡើយ ពេលដែលប៉ះទឹកកកក៏រលាយ ភ្លើងក៏រលត់ ពួកគេក៏ស្លាប់ ។ (ចប់)